მოდი ჩემთან შენი ძველი ქუჩით...
მოდი ჩემთან შენი ძნელი გზით...
მოდი ჩემთან სანამ ღრუბელს ბოლო უჩანს...
და ოცნება გამინათე მზით...
ისტორიას დარჩება ჩვენი შეხვედრა....
ისტორიას დარჩება ჩვენი ხმა...
ისტორიას დარჩება ის, რაც ვიპოვეთ ჩვენ..
მე და შენ.... მე და შენ.....
მოდი ჩემთან სანამ მოვა თოვლი...
მოდი ჩემთან მოვა სხვა...
მოდი ჩემთან, სანამ მზეზე ჩამოწვება სევდა...
და ნაპირებს მიატოვებს ზღვა...
ისტორიას დარჩება ჩვენი შეხვედრა....
ისტორიას დარჩება ჩვენი ხმა...
ისტორიას დარჩება ის, რაც ვიპოვეთ ჩვენ..
მე და თქვენ.... მე და თქვენ.....
Мы ведем себя абсурдно, гротескно и смехотворно, но послольку все вокруг ведут себя точно так же, это поведение постепенно начинает казаться нам нормалным.
Знаешь, за что я тебя люблю? Я тебя люблю, потому что я с тобой не знаком. И даже если бы я тебя знал, все равно любил бы.