ერთ-ერთ ქართულ რადიოს ვუსმენდი რამდენიმე დღის წინ და წამყვანმა ხანგრძლივი პრანჭვის, საკუთარი თავისა და გემოვნების შექების შემდეგ, დიდი ზარ-ზეიმით გვამცნო, რომ ეთერს უთმობდა ვინმე - ალ ჯარეაუს.
უუუუუ, ძალიან შემრცხვა და გადავრთე სასწრაფოდ...
. . . ფანჯარა იყო - საშინლად ბნელი, ოთახი იყო - საშინლად პატარა, გარეთ დღე იყო - გველივით ჭრელი და მზე - ძალიან , ძალიან ცხრათვალა!