ვაი დედა!
ქე ვიცი რომ ამ ბოლო დღეებში კარგად და ჯამრთელად არ ვარ.დამერხა მემგონი და ეგ არის.
მარა ახლა აქანე შემოსვლა ხო ჭირს და ჭირს.ხოდა შემევედი და რას ხედავს ჩემი თვალები.
დევინახე რომ სენატორებს გაუხსნიათ ფარდები და გახვედებენ კულისების უკან რაც ხდებოდა.
მე მოგვიანებით ვიტყვი ჰალელუიას,მარა ვაი ამისთანა ჰელლელუიას.
თემებს მე ვერ ვკითხულობ ბოლომდე,ჯანდაბას მთავარია რომ დასაწყისში მაინც ხომ მოვკრავ თვალს.
ხოდა რევიცი,მაგრა ცუდ ხასიათზე ვარ მარა მართლა რომ გამეცინა.ჩაბჭირებას ვერ ვახწევ მაგრამ თუ
გახსნა ბოლომდე მაგიც მომელის რაფრაც ვატყობ.
მოკლედ რა ამბავი დეიქყო,რა აჭიოტაჭი იყო,რა აღფრთოვანებით ველოდი ყველაფერს.
მაგრამ როგორც რეალურ ცხოვრებაში ზოგჯერ განახორციელდება ,ზოგჯერ კი არა,ისეა აქაც.
აქაც იმედებს გიცრუებენ,აქაც გივარდება ვინმე ზურგში და ბოლოს ისევ ჯობია რომ მოეშვას ადამიანი და
ამ სულელურ ცხოვრების ნაკადულს გაჰყვეს გაუნძრევლად და არავითარი ოცნებებით.
კარგად იყავით და იმედი ნუ მოგიშალოთ ღმერთმა.
ოდნაკო არა მთხლე