Just, რა..., უთემო პოსტები. მეცხრე ეპოქა

აუუუუუუუ

ძაააააან იდიოტურად ვარ, აი მართლა ძაააააან, კარგა ხანია ასე არ ვყოფილვარ


მომეცით საძილე აბები, აბა ისე ვერ ვიძინებ

bird*mad*girl

ახა:



მიმაგრებული სურათი

ვსიო . . .. მორჩა ჩემი მარტვილობა. . . .. ახლა უკვე მაგუ სებე პაზვოლიტ პაიწი ი სპაკოინა უმერეწ ატ სერდეჩნავა პრისტუპა. .. ..

EndoMorph

რა ორაზვროვანი ფოტოა
მაგარია.









მიმაგრებული სურათი

KoShKa
ეს რა სადისტური ფოტოა
* * *
და რა თარსი დღეა დღეს

13 რიცხია და 13 ლარი შევაგდე და რა მომაგებინებდა ვალენტინ ივანოვის კიდე

KoShKa
.... oh ... my ..... god!!!
არ იუ ოკეი? .... გინდა გული გამისკდეს? ... ისედაც გახეთქვაზე მაქვს!!!


....ეეეეჰ .... წავედი.... ბალიშს ჩავეხუტო ....
love you all !!! ..... კისსსსსსსსეეებიიი!!!!

მიმაგრებული სურათი

კოღოების სინსილა გაწყდეს

რატომ არ ვიძინებ




მარა რომ დავიძინო მაგით რა, დიდი-დიდი სიზმარს ვნახავ

ეხლა, როცა ამ სტრიქონს ვწერ, შუაღამე იწვის, დნება,
სიო, სარკმლით მონაქროლი, ველთა ზღაპარს მეუბნება.

მთვარით ნაფენს არემარე ვერ იცილებს ვერცხლის საბანს,
სიო არხევს და ატოკებს ჩემს სარკმლის წინ იასამანს.

ცა მტრედისფერ, ლურჯ სვეტებით ისე არის დასერილი,
ისე არის სავსე გრძნებით, ვით რითმებით ეს წერილი.

საიდუმლო შუქით არე ისე არის შესუდრული,
ისე სავსე უხვ გრძნობებით, ვით ამ ღამეს ჩემი გული.

დიდი ხნიდან საიდუმლოს მეც ღრმად გულში დავატარებ,
არ ვუმჟღავნებ ქვეყნად არვის, ნიავსაც კი არ ვაკარებ.

რა იციან მეგობრებმა, თუ რა ნაღველს იტევს გული,
ან რა არის მის სიღრმეში საუკუნოდ შენახული.

ვერ მომპარავს ბნელ გულის ფიქრს წუთი წუთზე უამესი,
საიდუმლოს ვერ მომტაცებს ქალის ხვევნა და ალერსი;

ვერც ძილის დროს ნელი ოხვრა, და ვერც თასი ღვინით სავსე,
ვერ წამართმევს მას, რაც გულის ბნელ სიღრმეში მოვათავსე.

მხოლოდ ღამემ, უძილობის დროს სარკმელში მოკამკამემ,
იცის ჩემი საიდუმლო, ყველა იცის თეთრმა ღამემ.

იცის - როგორ დავრჩი ობლად, როგორ ვევნე და ვეწამე,
ჩვენ ორნი ვართ ქვეყანაზე: მე და ღამე, მე და ღამე!

გალაქტიონ ტაბიძე © 1913

პოეზიის 0.6წამი ფორუმზე...

hab

dich

liebe


:: :: :: :: :: ::


:X :X: X: X:

......................................................................


მიმაგრებული სურათი

ჭეშმარიტად!

Necrobater
თოვლი

მე ძლიერ მიყვარს იისფერ თოვლის
ქალწულებივით ხიდიდან ფენა
მწუხარე გრძნობა ცივი სისოვლის
და სიყვარულის ასე მოთმენა.
ძვირფასო, სული მევსება თოვლით
დღეები რბიან და მე ვბერდები.
ჩემს სამშობლოში მე მოვვლე მხოლოდ
უდაბნო ლურჯად ნახავერდები.
ოჰ, ასეთია ჩემი ცხოვრება:
იანვარს მოძმედ არ ვეძნელები
მაგრამ მე მუდამ მემახსოვრება
შენი თოვლივით მკრთალი ხელები.
ძვირფასო! ვხედავ... ვხედავ შენს ხელებს
უღონოდ დახრილს თოვლთა დაფნაში.
იელვებს, ქრება და კვლავ იელვებს
შენი მანდილი ამ უდაბნოში...
ამიტომ მიყვარს იისფერ თოვლის,
ჩვენი მდინარის ხიდიდან ფენა,
მწუხარე გრძნობა ქროლის, მიმოვლის
და ზამბახების წყებად დაწვენა.
თოვს! ასეთი დღის ხარებამ ლურჯი
და დაღალული სიზმრით დამთოვა.
როგორმე ზამტარს თუ გადავურჩუ,
როგორმე ქარმა თუ მიმატოვა!
არის გზა, არის ნელი თამაში..
და შენ მიდიხარ მარტო, სულ მარტო.
მე თოვლი მიყვარს , როგორც შენს ხმაში
ერთ დროს ფარული დარდი მიყვარდა!
მიყვარდა მაშინ, მათრობდა მაშინ
მშვიდი დღეები, თეთრი ბროლება,
მინდვრის ფოთკები შენს დაშლილ თმაში
და თმების ქარით გამოქროლება.
მომწყურდა ეხლა, ისე მომწყურდი,
ვით უბინაოს-ყოფნა ბინაში..
თეთრი ტყეების მომყვება გუნდი
და კვლავ მარტო ვარ მე ჩემს წინაშე.
თოვს! ამნაირ დღის ხარებამ ლურჯი
და დაღალული ფიფქით დამთოვა.
როგორმე ზამთარს თუ გადავურჩი!
როგორმე ქარმა თუ მიმატოვა!





This post has been edited by KoShKa on 14 Jun 2006, 02:00

ძილი ნების ყველას


მიმაგრებული სურათი

აუუუუუუუუ მაგრა გამისწორდა დღეს.
აუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუუ

უამგრესი ხაააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააააარ