ვიფიქრე, რომ მწარეა და აღარ შემიძლია და მეასედ აღარ შემიძლია.
ხოდა, სირცხვილია,როცა მეასედ არ შეგიძლია, და...
წრეა, სულ თავიდან იწყება ისევ და ისევ.
ხოლმე.
წ რ ე .
დიახაც, არავის ვუყვ... არა, ეგ ტყუილია. ყველას ვუყვარვარ. უბრალოდ, მე იქით ვიპრანჭები, აქეთის ნაცვლად
ვსიგდა. და ვიცი, როგორ უნდა მოვიქცე, რომ ასე არ იყოს და არ გამომდის.
დავინახე და არაფერი და მერე , მერე ვიფიქრე, რომ გავგიჟდები, გული ჩამიკვდა და ... არ შემიძლია... არ უნდა წავსულიყავი. მე - სევდიანი, თავდაუჯერებლი, ამ კრეტინული გატაცებით სავსე სახლში უნდა ვიჯდე.
მაგრამ რაღაცები მაინც ნათელი გახდა.
ვიცი, ვინ უნდა დავიტოვო მათგან...
გარეთ ცივააა, ქრის ქარიიი...
დღეს ათი ნაბიჯით უკან დავიხიეთ.
ქალბატონო f ინი, კანსიონ, რატომ წაბრძანდით იქ??? რა გინდოდათ?
...
დავიღალე. მთელი წელია, ასეა.
დასასრული?
გატაცება ხომ არ მთავრდება.
მოკლედ, საშინლად თავდაუჯერებელი და შეგრძნებით, რომ უსაშველო არარაობა ვარ, ვიძინებ
პ.ს. არადა, უბრალოდ, ძალიან მიყვარდა.
პ.ს. სალამი ქალბატონ ანჟელიკას და ბატონ ირაკლი ტრიჯენსს :|
This post has been edited by tata-bata on 31 May 2008, 01:51 
გადამაგდო? v. 6.0, :bis:
