ბავშვობის მარგალიტები, აბა ვინ რა ჭკუის ლაწირაკები იყავით?

ოოოო მე რა ცუდი ბაო ვიყავ

კადლების მოხატვა მიყვარდა ფანქრებით , კალმებით, ყველგან ვხატავდი რაღაც კარაკულებს, დედაჩემის პასპორტიც სულ მაგ კარაკულებით იყო მოხატული

კიდე , ჩემი პირველი სიტყვა იყო нэт, მაშინ 1 წლის ვიყავი მგონი

3 წლის რომ ვიყავი დანით გავიჭერი თითი, ბროწეულის გაჭრას ვცდილობდი, იქიდან მოყოლებული მაგ დანას ბრაზიან დანას ვეძახდი, ეგ დანა ახლაც გვაქვს ცუდად ჭრის უკვე მარა შრამი კი დამიტოვა

წიგნების გაყიდვა არა მარა მეზობლის ბავშვებთან ერთად კანფეტების აბიორტკებში (ფანწიკებს რომ ვაგროვებდით აი მაგეებში) პატარა კენჭებს ვდებდით და ე.წ. პლაშადკაზე გამოგვქონდა გასაყიდად

ერთხელ კიდე ნათლიაჩემმა მითხრა, ახლა ჩIტისრძე უნდა გაჭამოო და მე დებილი სახით ვკითხე "ჩიტი მოწველე თქო?" დამცინიან ხოლმე.

This post has been edited by Unfinished_Sympathy on 16 Jun 2008, 23:45

Kissie

ეგრე იყო და რა ვუყო აბა

მეეე ვიყავი 5 წლის..

და

დედიკომ მიყიდა ჟუვაჩკა..

და ამომივიდა ნაკლეინკა..

და ზედ ეხატავ ვიღაც დიდცხვირიანი კაცი...

ხოდა დედაჩემს ვეკითხები, - დედი, ეს ცხვირბრაზიანი ძია ვინაა-მეთქი...

კედლის მეზობლები მყავს ძალიან სტრანნი ხალხი, შურიანები და რაღაცნაირი ჩაკეტილი ოჯახია, სუ გონიათ რომ მაგათთვის ცუდი გვინდა და რავი რააა...
მუსიკაზე დავდიოდით ერთად მე და ჩემი მეზობელი ერთიდაიგივე მასწავლებელთან. 6წლის ვიყავი, ხოდა ერთხელ დედაჩემმა გამაბრაზა რაღაცაზე და მუსიკის გაკვეთილის ბოლოს ეს ჩემი მეზობელი, დედაჩემი და მასწავლებელი ლაპარაკობენ რაღაცეებს და მეზობლის ქალი იძახის რო ჩვენ სახლს რა თხელი კედლები აქვს, მუსიკას რო მეცადინეობს ნინო სულ ისმისო.... ხოდა მე ვეუბნები რო, კიიი ლაპარაკიც ისმის ხოლმე თქვენი და თუ ცუდად ისმის დედაჩემი ჭიქას მოადებს კედელს და ისე გისმენთთქო.............
დედაჩემს ჩემი შუაზე გაგლეჯვა მთელ ქვეყანას ერჩია იმ მომენტში მარა რაღას იზამდა.... ის ქალი დღემდე ვერ იტანს

This post has been edited by BAZZILIO on 20 Jun 2008, 03:58

ჩახოცვები

რო დავწერო არ დამიჯერებთ და იტყვით ბლატაობსო.

This post has been edited by Kakha55555 on 3 Mar 2011, 11:44

irakliii