ჯერ არასდროს არ ყოფილა, მგელი ასე ავი,
შავი ბეწვით შემოსილი, დიდ მუქარის მქნარი.
ბოზებს უტყნავს დედის ტრაკებს, ყველას მტკვარში ახრჩობს,
ასე ავი და აფთარი მგელი მე არ მახსოვს.
მგელი სრულჟამს ძლიერია, თავის ბასრი მუხლით,
და ყოველთვის სისხლში მოსვრილ ტორით , ტუჩით, კბილით.
მოჩანს მტკვარში დახრჩობილი ბოზი, დასისხლული,
ჯერ არასდროს არ მინახავს ასე ავი მგელი.
აქ ჩემს ახლოს ძველ მგლების ლანდს, ძინავს მეფურ ძილით.
fuck ბოზების სასაფლაოს :წიტ: - ით და ფურთხებით,
ეფინება ბოზებს მგლისგან კბილი ალესილი,
და ყველა მგელს ზიზღს უგვრიდა მათთან ( ბოზებთან
) სიარული.
და მეც მოვკვდე სულ ყმუილში, ტყის სისხლიან მგელად,
ოღონდ ვთქვა თუ მგელმა ბოზი როგორ გადაფერფლა,
თუკი მგელმა ვით შეიკლა ყველგან ბოზი , მსხვერპლი,
და გაშალა სიმამაცის დიდი იალქნები.
თუ სიკვდილის სიახლოვე როგორ ასხვაფერებს,
მომაკვდავი ბოზის სახეს, თმებს , ხმას კიდევ რამეს,
თუ როგორ ვგრძნობ ბოზებისთვის , მგელმა რომ მიაკლა,
ბოზებისთვის არრა არის , სხვა რამ სიკვდილს გარდა.
რომ ამ გზაზე ბოზობაა ბოზთა სითამამე,
რომ არასდროს არ ყოფილა ასე ჩუმი ღამე ,
ჰო ბოზები , თქვენ მგლებისგან სიკვდილს ეგებებით ,
მგელი მეფე, მგელი დიდი , მგელო არროს კვდები,
და წაყვება საუკუნეს მგლისგან ყმუილ მალი,
ჯერ არასდროს არ შობილა მგელი ასე ავი.
პ.ს. გალაკტიონ მაპატიე
პ.პ.ს. შეაფასეთ ბიჭებო
This post has been edited by 200000 on 11 May 2010, 09:58 
· 
ღადაობა ლექსები, ნა ხადუ დაწერილი
