ravi_shenიმენა ყველა და ყველაფერი მაღიზიანებს საშვალოდ ყველაზე ადრე 1 ისკენ ვიძინებ ყველაზე გვიან თუ ბევრი მაქ სამეცადინო 6 ზე და 9ის 20 წუთზე რო რეკავს რაღაც ამზრზენი ზარი. ზლაზვნით დგები. გეზარება ჩაცმა. იცი რო ამინც დაგაგვიანდება და არ გჭირდება პირველ გაკვეთილი .
გარეთ გადიხარ და გცივა. ავტობუსი არ მოდის . არადა იცი რო ეზოში BMW გელოდება რომელიც უპრავობის გამო უაზროდ აბირჟავებს და შენს მოლოდინშია..
გხვდება უამრავი გამოუძინებელი და ასევე გაბოროტებული სახე.... მოვიდა ავტობუსი ადიხარ. უაზრო გაჩერებები ძილის საშვალებას არ გაძლევს . ჩამოდიხარ და ისევ მიდიხარ სკოლისკენ აჭერ შუქნიშნის ღილაკს და ელოდები მწვანე ფერის ანთებას. აინთო, გადადიხარ მიუახლოვდი სკოლას იცი რო დაგაგვიანდა. მიდიხარ შეხვედი ეზოში დაგაფიქსირა კამერა მრავალგზის. მაინც აგრძელებ გზას.. კართან 2 მანდატური გელოდება .. -უჩანეიშვილი ხვალაც დააგვიანებ? -არ ვიცი . და აგრრძელებ გზას უკან ფარვით იხედები და ხედავ რომ მანდატურმა უკვე ვინ დათვლის მერამდენედ ჩაწერა ერთობ საინტერესო პიროვნების სახელი და გვარი... შედიხარ გაკვეტილე და 15იოდე გამოუძინებელი ადამინი გხვდება (იდიალურ შემთხვევაში. სულ 16 ნი ვართ ).
დაჯდები და ხვდები რომ შენ ჯდომას აზრი არ აქვს . ახალს ვერაფერს გაიგებ და რომც გაიგო მაინც დაგავიწყდება უძილობის და საშინელი ხასიათის გამო...
ჩანთაზე დებ და იძინებ ,,, თა არა უკვე გიწერია ჟურნალში და შენს ყოფნას არანაირი დატვითვა არ აქვს..
ელოდები ზარს და მათემატიკის გაკვეთილის მერე ცხოვრება ისევ ხალისს იბრუნებს. ეს როგორც წესი იდეალურ შემთხვევაში მე 3 გაკვეთილია. მანამდე არ მაქ
ხოლმე არცერთ დღეს... 2 გაკვეთილილიანი მხნეობის შემდეგ ცხოვრებას ინტერესით უყურებ და მხიარულად აგრძელებ ცხოვრებას .
ერთი უბრალო დილა ფორუმელი მოსწავლის ცხოვრებიდან... კერძოდ კომაროველის,.
მორფოლოგიური სინტაქსური და სტილისტური შეცდომებისთვის ბოდიშს მოგიხდით
· 
☼ აჩუქე ფორუმელს ფოტო ☼, VIII
