მოქმედი პირები:
ლორდი ჰენრი
სერ სტიუარტ ერიქსონი
მშვენიერი ელენა
ელისაბედი (ელენას და)
ამური
ჩათლახი ქარიმთხრობელი:
ქარი არხევს მწვანე ფოთლებს, დილაა საამური,
და ლორდ ჰენრის დიდ ეზოში, იმალება ამური.
წვეულებაც დაიწყებაა, მობრძანდება ელენა,
ვერ აღწერს მის სილამაზეს, ვერც კალამი, ვერც ენა.
ლორდ ჰენრი კი ვეღარ ითმენს, საშინლად სძულს ლოდინი,
სანამ დროა უნდა ჰქონდეს იქვე რბილი ლოგინი.
მაგრამ ამდენ სტუმარში ხომ ვერ დაწვება სახალხოდ.
ლორდ ჰენრი:
- ელისაბედ, გამახსენდა, თქვენ ელენას და ხართ, ხო?
ელისაბედი:
- გამარჯობა ლორდო ჰენრი, ელენას და გახლავარ,
მაგრამ დიდი ბოდიში და არ მცალია, ახლა, არ.
ლორდ ჰენრი:
- ძალიან გთხოვ ელისაბედ, არ გცალიათ, მერე რა,
მე მხოლოდ ერთი კითხვა მაქვს, დღეს ხომ მოვა ელენა?
ელისაბედი:
- მოვა, მოვა, ლორდო ჰენრი. მე წავედი და კარგად !
და ერთი რამ დაიხსომეთ, იმედს ნუღარ დაკარგავთ.
მეც მაქვს ერთი ოცნება ლორდ და მას ქვია ვენეცია.
ლორდ ჰენრი (ჩუმად):
რამე გამომივიდეს და შენს დედას არ შევე.ცი?
ელისაბედი:
ა?
ლორდ ჰენრი:
არაფერი, არაფერი, ელისაბედ, ნახვამდის.
არ მცალია მე თვითონაც, ვერ გაცილებ სახლამდის.
მთხრობელი:
დაიშალნენ ასე ტკბილად, ის და ელისაბედი,
ამ დროს გამოჩნდა ლორდ ჰენრის ბედი... მაგრამ რა ბედი.
ქალი იყო, თან რა ქალი - უეშმაკო ნუკრი.
ქარი სახეს თმით ფარავდა.
ჰენრი:
- ქარო, გთხოვ რა, ნუ ქრი.
ვერა ხედავ, რომ გრძნობებმა, ჩემი გული აჩეხეს?
ჩათლახი ქარი:
აუ ჰენრი, შენი გული და გრძნობები, ამ ჩემ Yლეს !
მთხრობელი:
განაწყენდა ჩვენი ჰენრი, თუმც კი ქალს მიაკითხა.
და თავისდაუნებურად, მოუწყო მას დაკითხვა.
ჰენრი:
გამარჯობა, მშვენიერო, ელენა, როგორა ხარ?
ელენა:
ოჰ, ჰენრი საჭირო სიტყვებს, შენ ხომ მუდამ მონახავ.
არამიშავს, თავად მითხარ, როგორი გაქვს განწყობა?
ჰენრი:
ჰო, არ მიჭირს, საქებარი მე სიტყვების აწყობა.
მე ბედნიერი ვარ ძლიერ, გხედავს ჩემი თვალები,
არ არსებობს ამ დღეიდან, ჩემთვის "გლახა ქალები"
(ამით ლორდმა დაანახა ელენას, რომ "სამოსელი პირველი" წაკითხული ჰქონდა, თავის მხრივ მეც დაგანახეთ)
ამური (თავის თავზე):
სატრფიალო საქმეები, მხოლოდ ამურს მიანდეს.
სჯობს ახლავე ვიმოქმედო, რომ არ დამაგვიანდეს.
მთხრობელი:
მოიმარჯვა უმალ მშვილდი და ისარიც მოზიდა.
სტიუარტი ამ დროს ხალხში შერეულიყო და რაღაცებს ატყუებდა.
სტიუარტი:
100 ლარი ჩავუჯიბე, მოვიყვანე ბოზი და ....
მთხრობელი.
ზურგზე უცებ იგრძნო რაღაც და თქვა, ალბათ ის არი,
მოტრიალდა, უთხრა ამურს, რად მესროლე ისარი?
მაგრამ საწყალ სტიუარტს თურმე, სულ სხვა რამ რომ ჰგონია,
ზუსტად მაშინ წარმოჩინდა, ამ ბედის ირონია.
ისე მართლა, რანაირი, ცუდი ბედი ელის ზოგს.
ლორდ ჰენრი გამოექანა და არ კოცნის ერიქსონს?
დიახ, დიახ, სწორად მიხვდით, ამურმა ააცილა.
და ლორდ ჰენრი, ოპტიმისტი, სამუდამოდ გაწირა.
თუმცა ლორდის ჭეშმარიტმა მეგობარმა სტიუარტმა,
შური უნდა ვიძიიო. ჰენრი შენზე ახია.
ნაძირალა მშვილდოსანო, რა მოგელის თუ არ თქვა,
ხელი სტაცა თეთრ ფრთებში და უმალ ტყ.ვნაში გახია.
This post has been edited by Manuelo Costa on 21 Sep 2011, 20:10
"Маевский застрелился в поезде, и отчаяние его было так велико, что он умер раньше своего выстрела".