ენას ძვალი არ აქვს :((, სერიოზულად ვისაუბროთ ერთხელ ხომ შეიძლება

ცხადია.
მაგრამ რაც მთავარია, ხომ არსებობს ეგ მოვლენა? ანუ ზოგისთვის მხოლოდ დედა არაა ის ერთადერთი, ვისაც მთელი გულით შეიყვარებს. Gallardo-ს კი არ სჯერა ეს.

¤Gallardo¤

არ გამიკვირდა. პირიქით, დაგეთანხმე კიდეც. თუმცა აქ ალბათ დაკონკრეტებაა საჭირო, ვინ რას გულისხმობს.

რაოდენობას რა მნიშვნელობა აქვს? შენი სისხლი და ხორცი როგორ უნდა გახდეს ოდესმე "შემცვლელი"? (თუ რაც ჰქვია). ნუ მაგიჟებ, ვაჰ.

მოდი, ერთ კითხვაზე მიპასუხე: როგორ ფიქრობ? დედაშენს უფრო მეტად უყვარხარ შენ თუ შენ - ის?

Tissier
ხუმარავ.
უკანასკნელ გვერდებზე მე ვაქტიურობდი და ამიტომ მივიღე ჩემ თავზე.

q-e-t-a-t-o 23
will smith
თქვენ კი არასწორად გამიგეთ.

ალბად მას მე. კი რაღაცაში მართალი ხარ. რაღაცაში კი არადა, ყველაფერი ისეთი დაწერე რომ კი მასეა და რაც ბუნებრივია. მე კი ცოტა სხვა მხრიდან შემოვუარე. უფრო რელისტურად სადაც მიღებული აზრი კი არა ფაქტები მოქმედებს. სწორი თუ არასწორი. ყველა მშობელი არ არის ისეთი როგორიც ჩვენ გვყავს. ზოგი ოჯახს ტოვებს, შვილსაც. მაგრამ შვილები იმასაც კი პატიობენ რომ მან მიატოვა. კი მესმის შენ რასაც ამბობ და პირადად მე არვიცი გამკიცხავ თუ დამეთანხმები მაგრამ მეუღლე პირველ რიგში მეყვარება, რადგან ჯერ ის იყო და მის გარეშე არც შვილები მეყოლებოდა. კი თანაბრად მეყვარება შვილიც და ცოლიც მაგრამ გულის სიღრმეში ცოლი იყო საწყისი. ყველას თავისი ადგილი აქვს და უნდა დაუფასო და არ დაუკარგო. არ არის ჰუმანური სიყვარულის გაზომვა და არც საჭიროა. ვის უფრო ვინ უყვარს. არ უნდა გაზომო ადამიანმა, ეს ყველაფერი კი მოდი ასე ვთქვათ ფსიქოლოგიურ-რეალისტური განხილვა არის, დისკუსია.იმაზე რაც არის. უფრო შემეცნებითი კუთხე. როგორც,სხვა ყველაფერი თუნდაც მათემატიკა, ვიცით რომ ორჯერ ორი ოთხია მაგრამ რატომ და როგორ? აი ეს არის ეს ყველაფერი. სიყვარული არის როგორც მათემატიკა, უსაზღვრო. მათემატიკაში ვერასოდეს დაწერ ბოლო ციფრს რითიც მთავრდება. ვერც სიყვარულს უპოვნი საზღვარს. ორივე ცვალებადია. და მის გარეშე ცხოვრება არ არსებობს.

¤Gallardo¤

მშობლებსაც უყვართ თავიან შვილები, რაგინდ გარეწრებიც არ უნდა იყვნენ ეს უკანასკნელნი.

რაღაცებზე შევთანხმდით, რაღაცებზე ვერა.
მოდი, აქ შევწყვიტოთ, კარგი? ამ თემასთან დაკავშირებით აღარც სათქმელი დამრჩა და აღარც საჭიროა მგონი.