შავნაბადაზე ყველა პონტში უნდა იმუშაო

ასკილის მოკრეფა,რამდენიმე კილომეტეი უნდა იარო 15-20 ასკილი რო იპოვო

გირჩების შეგროვება ტყეში და მეშოკებით მონასტერში მოტანა :დ
შეშის მოტანა,დახერხვა,დაჩეხვა.
ესეთი სამუშაოებია ყოველდღიურად

დღეში 2 ჯერ :დ
და საჭმლის კეთება კიდე

უნდა მოამზადო საჭმელი და საღამოს უნდა დააპურო სუყველა.
მაგალითად კაცხის სვეტზე სხვა სიტუაციაა,იშვიათად დადიხარ მორჩილებაზე,
კვებაც უკეთესია.საღამოობით მამაო და მორჩილები იკრიბებიან და ყვებიან რაღაცეებს.
შავნაბადაზე რო ვიყავი დილის ლოცვაზე მთქნარებით ვკვდებოდი,არც არავინ არაფერს გიყვებოდა,ჭამა,ძილი,მუშაობა

მამაოსთან და მორჩილებთან ვაფშე დიალოგი არ გვქონია ღმერთზე და რწმენაზე

საჭმელი მწნილი და გაროხის ყვითელი სუპი
ერთმა უთხრა ცოტა დამიმატეო და შენ აქ რესტორანში ხო არ გგონია თავიო

ისე გარემო მართლა კაია და რო ჩამოვედი მაგარი დაწყნარებული მქონდა ნერვები
everything is possible,what is impossible...