საერთოდ ეგეთი წვეტიანი აზრები მშიერ კუჭზე მომდის ხოლმე მე
მაშინ უფრო ვფიქრობ რისთვის ცოცხლობ საერთოდ, რო ჩასკდები მერე ნაკლებად ეგეთი აზრები
ვაფშე არასწორად გვაქვს სიცოცხლის არსი გაგებული
ბავში რო იბადება ჩვენ გვიხარია, და ადამიანი რო კვდება ვტირით, სიკვდილის გვეშინია
არადა ზოგადად ცხოვრება არ შეიძლება სიკვდილზე კარგი იყოს
როცა ამდენი პრობლემა გაქვს ადამიანს
ნუ ეხლა ვიღაც არაბი შეიხი რო ოქროში ბანაობს ის შემეკამათება, მარა მე-3 სტადიის კიბო რო აღმოაჩნდეს დაფიქრდება ისიც
უბრალოდ მადლობელი უნდა იყო რო სადმე ამაზონის ჯუნგლებში ცოცხლად არ შეგჭამეს ცხოველებმა
ან აპარტეიდის დროს არ მოხვდი აფრიკაში, ზანგად
არადა წარმოიდგინეთ რა კარგია რო მოკვდები, არანაირი პრობლემა, სატკივარი და დარდი, სიმშვიდე მარადიული
ნუ სამოთხე ჯოჯოხეთის თემის არ მჯერა სიმართლე გითხრათ
სულის არსებობის კი, იმისაც რომ ვინც წავიდა ყველას სული ერთდ არის, ქვაბების და კუპრის გარეშე
და ეს სულები ჯიგრულად არიან ერთად, არც ბოროტი არც კეთილი, იმიტომ რომ არ მგონია სულს ემოციები ქონდეს
აი ყველა ერთად არის, ჰიტლერიც და დედა ტერეზაც და 9 ძმა ხერხეულიძეც, რამე წყნარ მუსიკას უსმენენ
მოსაწევზე არავინ ატრაკებს ალბათ და არიან წყნარად4
ამიტომ დიდი ტარგედია არაა ის რომ ყველა მოვკვდებით როდესღაც
კარგიც არის რაღაც პონტში
აი ახალაგზრდა ბიჭს მანქანამ დაარტყაო, კი ### ობა ასე პატარა ასაკში სიკვდილი, ბევრ ### ობას და ასევე ბევრ კარგ რამეს ტოვებ განუცდელს
მაგრამ რაციონალურად რო შეხედო უკეთესია, მაინც მთელი ცხოვრება წვალებაა სადაც არ უნდა დაიბადო
მთავარია შენ როგორ გაატარებ ამ სიცოცხლეს
დილეგშიც შეიძლება ადამიანად იგრძნო თავი და სასახლეში პირიქით მონა იყო
რამდენს ვფილოსოფოსობ დაიწყოს შესვენებად ბლიად მშია
ეხლა რო ვფიქრობ რო სიკვდილის მერე მაინც არ მომიწევს 7 ზე გაღვიძება ყოველ დღე
ლამის ეხლავე მოვიკლა თავი ისეთი სასიამოვნოა
არაფერი არაა ამ ცხოვრებაში ისეთი უკვდავებას გაეტირო კაცი
ნუ ერთი რო ძალიან ბევრი წიგნის წაკითხავს ვერ მოვასწრებ და ეგ ტეხავს
ჰოდა ბავშვი რო იბადება უნდა იტიროთ და რო მოკვდება გაიცინოთ - ეგაა ამ პოსტის მორალი
პირიქით რო აკეთებთ, თქვე უკუღმართებო
ცხოვრება უსამართლოა, ოღონდ მართლა :(
