1) როდესაც მომეცა შანსი - დავბრუნებულიყავი იქ, იმ ხალხთან, საიდანაც ჩემივე უგნური ქმედებების გამო მომიწია წამოსვლა. და შემდეგ, ბევრჯერ მინატრია იქ დაბრუნება და მაინც რომ დავბრუნდი - ეს იყო დიდი ბედნიერება

2) როდესაც ჯარს(იმას თუ ჯარი ერქვა საერთოდ) მოვრჩი, როდესაც ტაში დაგვიკრეს და გვითხრეს - "დღეიდან თავისუფლები ხართ ჯარიდან"

დალშე რა, ნუ შეილება იყო კიდევ ბავშობაში პატარა-პატარა ბედნიერი დღეები, იშვიათად, მაგრამ მგონი არც ღირს გახსენებად