აუ იმდენი სიგიჟე თუ დებილობა მაქვს ნაქნარი, ზოგიერთის ახალც მრცხვენია, ოღონდ ღიმილის თანხლებით

სუულ ბოლო რაც იყო, ახლა კვირას დილის ექვსის ნახევარზე წამოვხტი და მატარებლით ბორჯომში წავედი, ვიხეტიალე, ვისეირნე, წყალიც დავლიე, და წამოვედი გვიან
როგორც დედაჩემმა თქვა- გიჟი ქალაქს მიდიოდა, რა მიჰქონდა, რა მოჰქონდაო
და არ თქვა არსად, სირცხვიალია,არ ხარ შენ ნორმალურიო
არადა უბრალოდ ნერვების დამშვიდება მჭირდება ბუნწიაღში :|
ისე ჩემი ერთი დაქალისნაირი სიდებილე არ გქნებათ არავის გაკეთებული:
სადღაც 18 წლისანები ვართ, წავედით ქობულეთში... ჰოდა მეორე დაქალს დილით ნასკები გამოართვა, მცივაო
ცოტა ხანში მესმის ამ მეორე დაქალის გაოგნებული კივილი: მარიიი
მეთქი რა მოხდა, გავედი და ეზოში გდია ორი ცალი ძღრენიანი ნასკი - აბა რა მექნა, ქაღალდი არ იყოო
მერე დათვრა, ცუდად გახდა და საავადმყოფოში მოხვდა. ექიმის ფულიც აღარ გქვონდა და დავურეკე ჩემს ნაცნობ ბიჭს, ჩავტენეთ მანქანში და მოვიპარეთ :|
აღარაა ისე ჩემი დაქალი, იშვიათ მოკითხვებზე გადავედით, მას შემდეგ რაც დაჭკვიანდა და 2 შვილის დედა გახდა
აფსუს :დ
She’s angry, she’s always angry, it’s the only way she can feel sad and strong at the same time