არასოდეს არ უნდა დაიხიო უკან როცა შენი ღირსება ითელება, გაცილებით მეტს მოიგებ ვიდრე წააგებ.
ზოგადად სამსახურებშI ეგეთი სისტემაა, უფროსი აჯვამს მის მოადგილეს და ეს ჯაჭვი მიდის ბოლომდე, ნუ მათთვის ვინც შეგუებულია.
ხოდა მე რომ არ მინდოდა ეგეთი რამ მომხდარიყო და სადღაც 2-3 თვეში გავაიასნე რომ ნელ-ნელა ჯაჭვის ნაწილი უნდა გავმხდარიყავი მეთქი
თქვენი დედაც #####ან და პირველივე მოჯმის მცდელობაზე საპასუხოდ უარესი დავუბრუნე, ჩემს გარდა 3 კაცი ავიყოლიე და მინი გაფიცვა მოვაწყეთ,
არაფერს ვაკეთებდით და წამოსვლა გვინდოდა, რაც უკვე აღარ აწყობდათ იმ მომენტში.
საბოლოოდ, უშუალო უფროსი მოგვიხსნეს და მხოლოდ ზედა უფროსობას ვემორჩილებოდით, რომლებიც გამარჯობა-ნახვამდის გარდა ზედმეტს
არაფერს გვეუბნებოდნენ
.
აქ თან ახალგაზრდები პოსტავთ და ცხოვრება წინ გაქვთ. ყველაზე ნაღდია რომ სადაც საუკეთესო ადგილი იქნება შენთვის ის მოძებნო და სადაც შეხედავ
რომ ### პონტია დროულად წამოხვიდე, თუნდაც ჩხუბის ან გინების გამო. 20-21-22 წლის ასაკში სამსახურის დაკარგვა არაა კატასტროფა, მაგრამ წარმოიდგინეთ
რომ არსებობენ 30-35-40 წლის ტიპები რომლებმაც რაღაც მიზეზების გამო მოითმინეს და დღემდე იმ ნაბოზვარ უფროსებთან უწევთ მუშაობა
სამსახურს გარისკავთ ერთი ჩხუბის გამო?
