ძაან მთვრალზე ხოლმე პრიკლუჩენიები მემართება.
ამას შეჩვეული ვარ..
მეორე დღეს ვიცინივართ საძმაკაცო ეს რა დღეში ვიყავითო...
პლანზეც იგივე თემაა..
ბიო ერთხელ მაქვს მოწეული..
წამეშალა მთელი ჩემი წარსული...
წამოვჟექი და მივეყუდე კედელს. ვიფიქრე ცოტას შევისვენებ თქო. მეთქი თველებსაც დავხუჭავ და საერთოდ გამისწორდება თქო. თვალები ნახევრად დავხუჭე. ბოლომდე ვცადე დახუჭვა რამოდენიმეჯერ, მაგრამ არ გამომივიდა და ბოლოს ისე ნახევრად დახუჭული დავტოვე. მეთქი იყოს ასე მაგის დედაც #####ან. რა ვუყო ახლა. არ იხუჭება...
სად ვარ თქო ახლა საკუთარ თავს ვკითხე... სად ვარ კი არა სახელი არ მახსოვდა ჩემი...
კიდევ კარგი რომ არავინ დამინახა მაგ დროს... მარტო ვიყავი გამოფხიზლებამდე...
ადრე ვიყავი ათეისტი და ძალიან ბინძური იუმორით გამოვიხატე ერთხელ.. ძალიან ბინძური იუმორით.
აი მოყოლაც კი მიტყდება... იმ დროს ყველამ ვიცინეთ მაგ საკითხზე. სამივე ათეისტები ვიყავით სადაც ვიხუმრე, მაგრამ ახლა მცხვენია იმ ჩემი ხუმრობის...
ვიხსენებ იმ ჩემს ხუმრობას ახლა და სასაცილოც კი არ იყო... რატო ვიცინოდით?!
ვერ მოინდომებ ისეთი რაღაცის გაგებას, რასაც ვერ გაიგებ.
ჩვენი გრეხები, ნამუსი სინდისი და მისთანანი
