თოვლი_კაი ბრად ვიხუმრე

მორჩი მასეთებზე ფიქრს. რაც არ უნდა იყოს მართლა არაფერია ისეთი რაც სუიციდამდე უნდა მიხვიდე. ამას მაინც მივხვდი, 2 ჯერ ჩემით ვაპირებდი ამას , 3 ჯერ მიმიყვანეს ამ ომამდე. ერთხელ სასწაულადაც გადავრჩი. ყველას ჩვენ ჩვენი ტვირთი გვადევს, ცხოვრება ანუ მისია ) ჩვენ არ აგვირჩევია და ჩვენ მხოლოდ შეგუება გვმართებს რაც არ უნდა წარმოუდგენლად გვეჩვენებოდეს. ერთი კი ფაქტია, მართლა იმდენად არის ცხოვრება ცუდი, რამდენადაც კარგია. ინდივიდუალურად ყველას ცზოვრებაში მაგრამ ერთი და იგივე ზომით წონით ნარავნო )) ტაკ შტო გილოცავ, ბედნიერების დაწყების წელიწადი ყოფილიყოს და გარდატეხის ! :*