სტრანნად დაიწყო სიზმარი , ჩხუბები სისხლები და ამბები .სამი გზა იყო ტრადიცუიულად მარცხნივ მარჯვნივ და შუაში . მარცხენა გზას დავადექი გასვენებაში მოვყევი ტან სროლები და ჩხუბებიც ახლდა გასვენებას ,ამ დროს გვერდით ანუ შუაში გამოვიხედე , სიწყნარე იყო ცარიელი გზა და შენ დაგინახე , ნუ მაგ მომენტში არვიცოდი რომ შენ იყავი , შემდეგ მეორე შეხვედრაზე გმახსენდება შენი სახე და მეთქი ეს ის არ არის შუა გზაზე რომ მიდიოდათქო . ნუ ვაგრძელებ ამ ჩემს მარცხენა გზით სიარულს და უკევ ძან ბევრი სისხლია , სისხლაინი ადამიანები ფეხებში მიავრდებიან + თან ვიღაცის გასვენებაა- მაგრად შემეშინდა , მეტქი სხვა გზით უნდა წავიდე და გამოვბრუნდი უკან და მარჯვენა გზა ავირჩიე . ეს გზა მთა-გორიანი აღმოჩნდა და დიდი უბედურობის მერე რომ სიჩუმე ჩამოავრდება ხოლმე , მასეთი სიჩუმე იდგა გამეფეხბული . ნუ მტავარია სისხლები არ იყო და დავადექ აღმართიან გზას . რო მგონია სადაცაა სამშვიდობოს გავალთქო ბავშვები და ვიღაც ტიპი გამეჩითა , რომელიც თავისთვის იჯდა და უცნაურად მომეჩვენა ამ არეულობის დროს ასე წყანრად მჯდარი ადამიანი - ბავშვებმა მითხრეს ეგ გიჟიაო და ისე გაიარე არ შეგამჩნიოსო.აი ყველა უბანს რომ ერთი გიჟი უნდა ყავდეს - ეგ თემაა რა . მეც დავიძაბე , მეთქი გავბრუნდები ეხლა და მესამე გზას ანუ შუა გზას ავირჩევთქო ,იქნებ იქ მაინც გამიმართლოსთქო , მაგარმ ,ამ დროს წამოხტა ეს გიჟი და ქვების შენა დამიწყო ,დიდი რიყის ქვების , აი რომ მხვდებოდა მიწა ზანზარებდა და ისეთ შთაბეჭდილებას ქმნიდა რომ დიდი ომი იყო ახლო-მახლოს , ცხენის ფლოქვების თრაქა-თრუქის თანხლებიტ და მტელი ამბებით
და შემოვბრუნდი ,შემოვბრუნდი და მთელი სისწრაფით დავეშვი უკანა გზაზე ,დაღმართზე . ამ დროს არეულობა მოხდა ყველა მხრიდან ხალხი აწყდებოდა , ეჯახებოდნენ ერთმანეთს ,ყველა გაქცევას სცდილობდა და ამ დროს ვიღაც გოგომ მხარი გამკრა - ვიღაც ბიჭთან ერთად იყო . უცბად ხელი წავავლე და ჩემსკენ შემოვაბრუნე , შენ ფორუმელი ბანჯო არა ხარ მეთქი ? და ამ დროს გამახსენდა შუა გზაზეც რომ მყავდი ნანახი. მგონი კიო მითხარი ან თვალებით მანიშნე ან ხმადაბლა , რადგან იმ ბიჭს შევაჩნიე რომ არ ესიამოვნა , რომ გიცანი - ალბათ ეგ ბიჭი იყო არჩილი , მაგრამ თინეიჯერის შესახედაობა ქონდა - შეიძლება არჩილის ძმაც იყო . ნუ გაბრაზდაეს ბიჭი ისედა გარშემო არეულობა იყო და რატომ გარაზდა რომგიცანი არ ვიცი . ბიჭოო შეენ ამ გოგოს ნუ წერ ფეისბუქზეო და მობილურით მანახა ჩემი მოწერილები შენს პირადში . გავგიჟდ მეტქი არ მყავს ფეისბუქზე და ამ ომის დროს რეებს მაბრალებტქო . თქვენ ადგილზე დარჩით , მე ამ დროს წიგნის მაღაზიაში შევედი , და ეგრევე თაროებიდან წიგნები ჩამოცვივდა , მეთქი მე ხომ არ წამოვდე ფეხი რამესდა კონსულტატმა ,არა კაბაზე წამომედო ფეხიო და ჩემი ბრალიაო
ამ დროს გამოვვარდი გარეთ მეთქი თუ გაქცევაა ნაცნობთან ერთად გავიქცევითქო ,მაგრამ ადამიანების დიდმა ტალღამ დაგვცხო და ისევ გავიფანტეთ , გარეთ რომ გამოვედი უკვე შორს გარბოდი იმ ბიჭთან ერთად , მაგრამ შენ თვალებში შიში დავინახე , თითქოს გეშინოდა მაგ ბიჭის მაგრამ ვერ ამხელდი,მხოლოდ თავლებით ითხოვდი დახმარებას .
შემდეგ თიტქოს ერთ ადგილას დავიძინე და სხვა ადგილას გამეღვიძაო -მასეთი რაღაც მოხდა , გავახილე თვალები გარსემო ცეცხლ შემორტყმული , ვაგონებში . ვიღაცა,.არ მახსოვს ვინ გადამარჩინა და სამშვიდობოს გამიყვანა - ნუ მაშინ მეგონა სამშვიდობო . იქ , სადღაც , გაშლილ მდელოზე , გორაკებით გარშემორტყმულადგილას სადაც ხმის ექოთი თუ აღიქვავს ადამიანი ტავის სიცოცხლეს შორიდან დავიანხე საკონცენტრაციო ბანაკების მსგავსი შენობები , ადამიანების წივილი-კივილი და ამ დროს ისევ მოგკარი თავლი - ისევ იმ ბიჭთან ერთად იყავი . ისევ იმ თვალებით .
ნუ მერე გამეღვიძა
ჩემი კატა მეზობლის ბაღში გადასულიყო და მეზობლის კატა უღრენდა თუ რასაც შვრებიან ხოლმე კატები .
არ ვიცი შენც შეგაგდეს საკონცენტრაციო ბანაკებში თუ არა , მაგრამ მე რო შემაგდებდა ის ბიჭი მაგაში დარწმუნებული ვარ . მაგ ბიჭის გაჩალიჩებული იყო რა
· 
ფორუმის ღამისმთეველთა კლუბი, VOL 48
