მოკლედ, 2016ში დაუახლოვდნენ ერთმანეთს რაღაც კლუბში და ძალიან მალე შეყვარებულები გაიჩითნენ, მაგრამ დიდხანს არ გაგრძელებულა. თან აერთად ყოფნის პერიოდში ტანიამ უღალატა კიდეც, მაგრამ ეს ისეთი გაყლევებული იყო აპატია. ტანუშკა მაინც დაშორდა და ამას დაეწყო დედისმტყვნელი დეპრესია. ძაან გასულ ლექსებს წერდა. ამ ყველაფრის ფონზე ისე ჩანს, რომ მაინც „მეგობრობენ“. იმ სახლში, სადაც ეგ ყველაფერი მოხდა, ტანია ვიღაც გოგოსთან ერთად ცხოვრობდა (სავარაუდოდ ყოფილთან) მერე ეს გოგო გადავიდა და ეს მმარტო ვეღარ იხდიდა ქირის ფულს და არტიომს შესთავაზა თავისით რომ ერთად ვიცხოვროთ და ქირის ნახევარი შენ გადაიხადეო. ( ამაში ის არ უგულისხმია, რომ ერთად გავიჩითებითო, მაგრამ რაღაც სქრინები ვნახე და იქ მაგათი ვიღაც ნაცნობი წერდა, რომ არტიომს მარტო ეგ აზრი უტრიალებდაო. ნუ, ბუნებრივია :დ )
რამდენიმე თვე იცხოვრეს ერთად. მგონი სამი და ამ პერიოდში ტანიუშკამ მოასწო რომანი გაება ამის დიდი ხნის ძმაკაც მოჟაევთან. წარმოიდგინეთ ეს თავის ოთახშია და იცის რომ გვერდით ოთახში ცხოვრების სიყვარული და ძმაკაცი ტყნაურობენ და თან ვოის მესიჯებს გიგზავნიან :დ ###ობაა, იმენა
აქ ამბობდნენ, რომ არავინ არ აძლევდა და მაგიტომ იყო ჩაციკლული ამაზეო. გაყლევებული ანიმეშნიკი იყოო და ა.შ მე რაც ვნახე ვკზე და რუსულ ფორუმებზე მსგავსი არაფერი ყოფილა. ექსტრავერტად და ჭკვიან ტიპად ახასიათებენ. და ბევრ გოგოსაც მოსწონდა. სამწუხაროა ის, რომ თავისი საღი გონება ყველაზე მნიშვნელოვან მომენტში ვერ გამოიყენა.
ბიჭო, მე არ ვამართლებ ამ ტიპის არჩევანს, უბრალოდ, ძალიან დიდი ემპათია გამიჩნდა რომ ვნახე ეს თემა. ნეკროფილის დეფინიცია ხო ისაა, რომ ზოგადად მკვდრების მოტყვნა არის შენი ცხოვრების უდიდესი სიამოვნება ? ამას კონკრეტულად ამ გოგოზე უდგებოდა. წერილშიც ხო ამბობს, რომ გავუყლევე იმაზე ფიქრში, რომ ტანიას ტყვნნაში ამომხდებოდა სულიო :დ ორივე მაზოხისტი იყო და ორივეს ჰქონდა სუიციდური ფიქრები. ტიპი ძალიან ბევრს ფიქრობდა (მარტო მაგის დღიურები და ლექსები რომ ნახოთ გამოყლევდებით) იმის თქმა, რომ იიიიი, ნეკროფილი, ანიმეშნიკი ### იყო და ფუჩუს ნაკლებობას განიცდიდა ძაან ###ობაა ჩემი აზრით :დ ემოციური ფონი ყველაზე მნიშვნელოვანია ამ თემაში. ერთი ისაა, რომ ძალიან ეგოისტი აღმოჩნდა. კიდე, ცუდი ისაა, რომ ძალიან ზედაპირულად წერს, სიღრმეებსაც ვერ მოვთხოვთ ფონი რომ წარმოვიდგინოთ :დ , მაგრამ უფრო მეტი რაღაცის და უფრო სხვანაირად დაწერა შეეძლო. წერილში ახსენებს ასწინს და ვასილის „астин, василий, я иду к вам, дорогие мои друзья“ ჩემო ძვირფასო მეგობრებო, თქვენთან მოვდვარო. ვფიქრობ, ეს ფაქტიც საინტერესოა, რომ ამ ორივე ტიპმა თავი მოიკლა. დაახლოებით იგივე ასაკის იყვნენ.
ა, ჰო კიდე სადღაც დაიწერა, რომ არტიომას გასვენებაში გოლემი არ ჩაურთავთო. იმ მეგობრებს, ვისაც ახსენებს ძალაინ ჩვეულებრივად არიან და რა სურათებიც ვნახე დალევის და გართობის გარდა არაფერს აკეთებენ. შეიძლება ეგრე გამოხატავენ სევდას, რავიცი.
* * *

საფლავის სურათებიცაა
* * *

სადღაც იყო ილენკოს (მეგობრის) სურათი ატვირთული და ეწერა ქმარი იყო ტანიასიო და ეს იყო ქმარი. Максим Рубан.