გეტყვი.
მოდი ავიღოთ საქართველოს უახლესი ისტორია.
სამოქალაქო ომი და ეროვნულ ხელისუფლების დამხობა დიდწილათ ე.წ. ,,კარენოი'' თბილისელების მხარდაჭერით მოხდა. ვერა ვაკის მეტრაკე ინტელიგენციამ
მხედრიონის მხარდაჭერით, მოსკოვში სირბილით და ეროვნული ხელისუფლების გაშავებით შექმნა სამოქალაქო დაპირისპირების წინა პირობა.
ომის შემდგომ კი ჯერ მოღალატე ხუნტისტებს და მერე შევარდნაძეს უძვრებოდნენ ტრაკში.
საძმოებათ დაყოფა, ერთმანეთის ხოცვა, რეკეტი, ყაჩაღობა ძირითადად თბილისიდან განსაკუთრებით ისევ ვერა ვაკიდან მოდიოდა.
შემდეგი:
ქვეყნის დაცვა და თავის გაწირვა, სტატისტიკურად 92 წლიდან დღემდე ტერიტორიული მთლიანობისთვის დაღუპულთა 34 პროცენტი ქართლზე მოდი
შემდეგ 29 პროცენტი კახეთზე და მხოლოდ 4 პროცენტი თბილისზე.
ისტორიის განმავლობაში თბილისის როლი ქვეყნის სამხედრო ცხოვრებაში იყო მიზერული. თბილისი არსებობის განმავლობაში 26ჯერ მოექცა ალყაში და 25ჯერ აიღეს, მხოლოდ ერთხელ ხაზარების
პირველი შემოსევის დროს ვერ მოახერხეს აღება.
რაც შეეხება შეგნებას და ვაჟკაცობას: ჩემს ახალგაზრდობაში მე არ მახსოვს ვინმეს ჩხუბში დანა ეხმაროს, არასპრავედლივად ვინმე დაეჩაგროს, გაცილებით მეტი იყო უფროსის პატივისცემა.
სკოლის პერიოდში მასწავლების პატივისცემა, გაჭირებაში დახმარება და გვერდში დგომა. გუშინ ბორბალი დამეშვა და კაციშვილმა არ გააჩერა მანქანა დახმარება არავის შემოუთავაზებია
ჩადი ნებისმიერ სოფელში და იგივე სიტუაციაში ნებისმიერი გამვლელი დაგეხმარება.
პლიუს ამას სოფელში გოგოები პუტანკებივით ჩაცმულები თითქმის არ დადიან
რათმქაუნდა ქალაქშიც არის ბევრი ვაჟკაცი და კაი ადამიანი მაგრამ სოფელში მეტად არის შემონახული ადათი და წესი. იქ ჯერ კიდევ გავს ქალი ქალს და კაცი კაცს
This post has been edited by არიგო on 5 Apr 2018, 21:44 
ვინმე დარჩა თბილისში ?, ხოხბების ერთიანი თემა
