ყველგან ჩააჯვა 1940-41 წლებში, ომი უკვე წაგებული იყო, მხოლოდ დროის საკითხი იდგა.
1. პირველ რიგში დიუნკერკის ეპიზოდი როცა ვერმახტმა ბოლომდე არ გაანადგურა ბირტანელების და ფრანგების ალყაში მოქცეული დაჯგუფება პოლიტიკური მიზეზების გამო (ადოლფას ვაჭრობა უნდოდა)
2. მეორე ფაქტორი იყო ლუფტვაფეს სერიოზული დასუსტება ბრიტანეთის წინააღმდეგ გამართულ საჰაერო კამპანიაში, რომელმაც არაფერი არ მოუტანა გერმანიას და სერიოზულად დაასუსტა ლუფტვაფე.
3. მესამე და მთავარი იყო საბჭოთა კავშირში "ბლიცკრიგის" ჩაჯმა 41 წლის ზამთრისთვის.
გერმანიას არანაირი რესურსი არ ეყოფოდა საბჭოთა კავშირის წინააღმდეგ long-term ბრძოლაში. როგორც კი ბლიცკრიგი გაჩერდა, ყველაფერი გადაწყვეტილი იყო.
მოსკოვი რომ აეღოთ და საბჭოთა ლოჯისტიკა გაენადგურებინათ, კიდევ რაღაც თეორიული შანსები ექნექბოდათ.
ჩემი აზრით ისეთ პირობებში როდესაც ისედაც იძულებულ ავანტიურაზე მიდიხარ, გარისკვა მაინც ღირს.
Army group "Centre"-ს მომარაგება უნდა გამხდარიყო პრიორიტეტული და ყველა ძალით რაც არ უნდა მომხდარიყო მოსკოვი უნდა აეღოთ, Army group "South"-ის რესურსებით კი შეძლებდნენ უკრაინის დიდი ნაწილის დაკავებას ისედაც და "ცენტრისთვის" ფლანგური დარტყმის მიყენების საშუალებას არ მისცემდნენ.
TL:DRგერმანიის მცირე რესურსები იქნა გამოყენებული ბევრ ფრონტზე და ბევრ სამიზნეზე ერთდროულად, რაც არანაირ ლოგიკაში არ ჯდება დღეის გადმოსახედიდან. გერმანელბის მხრიდან საჭირო იყო კომბინაციური სტრატეგია, სადღაც უტევ, სადღაც პოზიციურად თავს იცავ და რესურსებს ზოგავ. (როგორც მოსკოვზე შეტევის და უკრაინის სახით ფლანგის შემთხვევაში)
P.s
ძალიან სამწუხაროა რომ 2019 წელს ასეთ საინტერესო თემებში კიდევ განიხილავენ "საპნის გაკეთებას" და მსგავს არამეცნიერულ დეგენერატიულ სისულელეებს 
This post has been edited by ბიჭური on 19 Jan 2019, 19:48 
სად ჩააჯვა ადოლფმა
