მარტო მინდა
ამოვიდა ყელში ქაოსი
უნდა გადავეჯვა
სამი მეტრის დისტანციაზე ამათი ჯდომაც კი აუტანელია ზოგჯერ, მით უნეტეს თუ ვიღაცა რაღაცას შუა ოთახში ცოხნის ხმამაღლა და გაუჩერებლად და ეგ ვიღაცა ჩემი დაა
ან თუ ვიღაცა ფაციფუცობს უაზროდ და უშინაარსოდ ხმამაღლა და ეგ ვიღაცა ბებიაჩემია
ან თუ ერთმანეთს ჭამენ და ტვინი იტყვნება, სანამ ხმას არ ამოვიღებ, და ხმის ამოღების ხასიათზე სულ არ ვარ, პროსტა რო მოკეტილში იყვნენ და თავის საქმეს მიხედონ, ნათ შორის მეც მივხედო, ეგ მინდა ხოლმე, ამათი დევნის ნაცვლად
აწი ემოციურად მკიდია ვინ ვის რითი უტყნავს ტვინს და რას ეუბნება
პროსტა სიჩუმე მინდა ბლიად და პირადი სივრცე