Maruhadzuკარგად წერ,ახლაც იგივეს ვფიქრობ კარგი იდეაა შენს ამბავზე სცენარის გადაწერა
პიგიც თესლი ვეშია
ისე ამ ამბავზე გამახსენდა,უბნელი მყავდა ბავშვობაში,ვისი დაჩაგვრაც გასდიოდა ჩაგრავდა,ჩემზე 2-3 წლით დიდი იქნებოდა
ერთხელ მოინდომა რომ ქუდი წაერთმია ჩემთვის,წაერთმია რა გამომართვა,დაიხურა და აღარ მიბრუნებდა
დაინახეს ჩემმა სხვა უბნელებმა და მოკლედ ეგ ქუდი დავიბრუნე,იმის მერე რომ მხვდებოდა ეგ ტიპი,სულ ცუდი განწყობა მქონდა
ვერ ვიტყვი რომ მეშინოდა,უბრალოდ რაღაცნაირი გრძნობა მქონდა,მეგონა რომ რამეს დამიშავებდა და მარტო თავს ვერ დავიცავდი,არ ვიყავი საკუთარ თავში დარწმუნებული
გავიდა მაგ ამბის მერე ერთი ორი წელი და ეზოში ფეხბურთის თამაშის დროს ძალით ცხვირში იდაყვი ჩავარტყი,სისხლი წამოუვიდა,ბოდიშიც არ მომიხდია
მაგ დღის მერე თვითონ მერიდებოდა,მეც თავს გამარჯვებულად ვგრძნობდი
ჰოდა,ყველას ცხოვრებაში საჭიროა ერთი ეგეთი მარცვალა,საკუთარ თავს რომ გადაახტე და უფრო თავდაჯერებულად გააგრძელო სიცოცხლე
p.s.
მაააგარ პააახმელიაზე ვაააააარ
This post has been edited by Ratatat on 21 Feb 2020, 10:45
Social media destroys the capacity for empathy. Detox from the all-pervading addiction of social media, and ride the tides of the Kali Yuga with intentional grace.
Hey Piggy, yeah, you.
