ძველ დროში, ლოთებს და ნარკომანებს დასანახად რომ ვერ ვიტანდი, გარემოებათა გამო მომიწია ერთ ფირმაში ორიოდე თვით ყურყუტი...
უფროსი ინდოელი იყო, ქართველების სიძე...
მოადგილე ჩემი ახლობელი, ვინც შემიფარა იმ დროს...
მეორე თუ მესამე დღეს რესტორანში მოგვიწია ერთად რაღაც სტრელზე ყოფნა, მერე სუფრა და გაილეშნენ კარგად...
მე არ ვსვამ... მაქვს მიზეზი, რომ არ დავლიო...
მეორე დღეს მოდის ეს ინდოელი და ცალკე კაბინეტი გამომიყო, რაღაც ###ობა თანამდებობა მოიგონა და ნიხუია საბაჩი დამნიშნა ხუი ევოზნაეტ რაღაცის უფროსად...
დაჟე, ჩემი ახლობელი გამოყლევდა - ორი დღის მოსული ხარ და რა ნახა შენშიო...
სულო ცოდვილო და მეთქი რამეს ხომ არ მიჩალიჩებს-თქო კი ვიფიქრე ერთი ფიქრი...
არა და, მაშინ კაი წიწკვი ბიჭი ვიყავი, თან 07-ს რულს მარტო ვამტვრევდი
კაროჩე რაზვიაზკა...
მეორე დღეს შემოვიდა... სალაპარაკო მაქვს და საიდუმლოს შენახვა თუ შეგიძლიაო...
ვაახ, აი სად დაგენძრა პატარა ბიჭო-თქო და ზურგსუკან ფინკა გავაწკაპუნე - მეთქი გისმენ...
კაროჩე, შენი და-ძმის ამბავი ხომ იციო... (ჩემი ახლობელი და მაგისი ცოლი ბიძაშვილ-მამიდაშვილები იყვნენ და ეგ და-ძმას ეძახდა... პრინციპში ეგრეც იყო, ერთად გაზრდილები იყვნენ)
დალევას მიშლიანო...
სახლში ინგას შიშით ვერ ვსვამ და სამსახურში თემურისო...
ახლა შენთან ახალ მაგიდას მოიტანენ სპეცსაკეტიანი უჯრებით და ვისკის ბოთლები შენთან უნდა შევინახოო...
ყელი არ გამჭრა, არავისთან წამოგცდესო...
მეთქი მოიტანონ, სამარე ვარ და ამოვისუნთქე, რახან სხვა რამე არ შემომთავაზა
ერთი კვირის თავზე მეც დამაწყებინა ვისკის სმა
ორი თვე პირველი კაცი ვიყავი ფირმაში
საწყალი 47 წლის დაიბრიდა ცეროზით...
მე კიდევ აქ ვყლეპროჭაობ 12 წელია...
მოკლედ, ვისაც დალევა უყვარდა და აღარ არიან - ყველას ხსოვნა იყოს
- ქართლად ფრიადი ქუეყანაჲ აღირაცხების, რომელსაცა შინა ქართულითა ენითა ჟამი შეიწირვის და ლოცვაჲ ყოველი აღესრულების
- ვისაც ჩვენი არეული არ მოსწონს, მისი დალაგებულის დედაზე ჩამოვჯექი!!!
ნუ დაიძაბებით მეგობრებო
