სასამართლოდან გამოდის ხოლმე ერთი გოგო, რომელიც საჭმელებს ყიდულობს და როცა დაემთხვევა მეც გარეთ ვარ ჩემს ძაღლს ეფერება ხოლმე...
ხოდა დღესაც იგივე რა და მეუბნება - თავის მოსაფხანად არ მაქვს დროო ძაღლს ვერ მოვუვლიო, შევხედე თვალებში და სიცილი ამიტყდა ...
რა მოხდაო?
არაფერი უბრალოდ მაინტერესებს რისთვის ცხოვრობ-მეთქი
და ისეთი ზიზღით შემომხედა მაგაზე უარესად ამიტყდა სიცილი.
არადა აქამდე ადამიანური მისალმებას გვქონდა
რა იქნება კაცმა არ იცის
მაგრამ ასეთ მომენტებზე ვგიჟდები
იმდღეს ფეხსაცმელზე ვუყურებდი სულ და რომ გავედი ამოწმებდა რამე ხო არ მჭირსო
როგორ ვუთხრა რომ ღლეობა ქუსლებიანი აცვია მაგას ვფიქრობ ახლა