ბანჯოოარის მომენტები რომ მადარდებს, ფორუმის თემებიდანაც ჩნს რაღაც ნაწილი, მაგრამ ვხდები, რომ მაგ დარდით ისევ ჩ3მს თავს ვაზიანებ.
2019 წელი იყო ძაან კაი წელი ჩემთვის
საინფორმაციოებს საერთოდ არ ვუყურებდი/ვკითხულობდი ზაფხულში და ფორუმზე თუ შემოვდიოდი ისიც ვღდაობდით და არა ასე როგორც ბოლო ერთი წელია ხდება.
კი იყო პატარ-პატარა რაღაცეები მაგრამ საბოლოოდ დავისვენე.
ფეისბუქიც იმ წელს წავშალე.
ქაოსური სამყაროა და მთვარი მტერი ინფორმაციაა, რომელიც დაუსრულებლად გვბინძურებს ტვინს და ეს შემხეგ ჩვენს განწყობაზე. ოქმედებს, განწყობა კი მთლიანად ცხოვრებაზე.
თანამოზიარეებს რომ ვერ ნახავ, რომლებიც სიტყვის ნაცვლად საქმეს აკეთებენ ბოლოს შენც დაიკიდებ და მიხვდები, რომ ტყუილად იჭამ ნერვებს
ადამიანი კიდე დაუსრულებელ სურვილების კორიანტელშა არასდროს გაგვიჩერდება სურვილი რამე ახალის და სუკ რომ არ იყოს პრობოემა ძალით შ3ვწმ ით.
არ ვწერ რომ არ უნდა იბრძოლო მაგრამ ბრძოლა როცა შეიძლება ნაკლები ნერვების შლის ხარჰზე მგონი ასე უფრო აჯობებს.
ბევრჯერ დამოწერია და ახლაც დავწერ, რომ ჩმი დიდი ბებია მახსოვს ელოდებოდა საქართვეკოს გავრწყონებას, მაგრამ საფლავი ჩიტანა ეგ სურვილი 20 წლის წინ.
ციტა რეალურადაც უნდა შეაფასო ადამიანმა სიტუაცია
საშველს რომ აღარ მაძლევს ხოლმე
