ელემენტალურიც ნაცადი მაქვს, და კრუპნიც დატცი, წარბების გაპარსვიდან, პროჭის ღარის ლაზერულ ეპილაციამდე და ბოლოს კაროჩე ისე ვარ, რომ მარტო მაშინ ვიწესრიგებ თავს, როცა რაიმე სერიოზული თავგადასავალი მელის მომდევნო დღეს და იმ ღამეს არც მძინავს ხოლმე ჰაიპისგან. მერე უკვე თუ ვატყობ რო ბომჯს ვემსგავსები, ვხვდები რო ახალი თავგადასავალი უნდა ვეძიო და ა.შ.
და სახეს და გამომეტყველებას რაც შეეხება კიდევ - რავი... მირჩევნია რაც შეიძლება აღმოფხვრილ იქნას მნახველის მიერ იმის გაფიქრების ალბათობა, რომ პორტრეტში სუბიექტი ცდილობს "კარგად" გამოვიდეს.. იქნება ეს რაიმე მიმიკა, თუ რაიმე ნაკლის დამალვა და აქვე თან ვაღიარებ, რომ სათვალით მეც ვცდილობ ჩემი ნაკლის დამალვას... მოკლედ, ეს ყველაფერი და პლიუს კიდევ ზომიერება და დალშე ვიღადაოთ, უსათაუროა მაინც, თავი ბოლო
» სპოილერის ნახვისთვის დააწკაპუნეთ აქ «
აჰა ფერადიც, თუ ძაან შავია:
ძაან შავი ხომ არაა სიმონ?
