Pannialny
OUTRAGEOUS
ჯგუფი: Registered
წერილები: 689
წევრი No.: 267710
რეგისტრ.: 3-September 22
|
#62135849 · 22 Jun 2025, 01:06 · · პროფილი · პირადი მიმოწერა · ჩატი
| QUOTE | | რა ასაკში გქონდა პირველი შპილი-ვილი? |
8 წლის ვიყავი, რუს აკრობატ ქალთან. ცირკის აკრობატი იყო. სცენაზე გამიწვიეს ,აუდიენციიდან ამირჩიეს, ფოკუსს აჩვენებდნენ უნდა გავექრე ილუზიონისტს და სხვაგან გავეჩინე. შემთხვევით ამირჩიეს და წინასწარ არაფერი ვიცოდი, ხოდა როცა გაქრობის მომენტი დადგა ყუთში შემიშვეს სადაც ის აკრობატი გოგო დამხვდა, რომ დარიგებები მოეცა რა როგორ მოხდებოდა. შესვლამდე ილუზიონისტმა ჩამჩურჩულა რომ შიგნით დამხვდებოდნენ. ზურგით შემიშვეს. ყუთში ძალიან პატარა სივრცე იყო, ბავშვის გარდა ანუ ჩემს გარდა წესით ვერავინ უნდა ჩატეულიყო, ეს გოგო კი ელასტიური იყო გარს ისე იყო შემოხვეული და გადაკლაკნილი ყუთში ჩემს გარშემო რომ სხვა გზა არ იყო ჩვენი სხეულები მიეკრნენ ერთმანეთს, ზაფხული იყო და ცხელოდა, თითქმის არაფერი ეცვა, მე თხელი შორტი და ბრეტელიანი მაიკა. დამტვრეული ქართულით მკითხა ხომ არ მეშინოდა, მისი ფეხები ჩემს თავს უკან სრულდებოდა და მისი უკანალი იწყებოდა, კედლისკენ უფრო მივიწიე შეშვლისას და ორი მრგვალი მკვრივი ბუშტივით ვიგრძენი კეფაზე, ჩვენი ზურგები ერთმანეთს ეხებოდა და ჩვენი ხერხემლები ერთმანეთს გრძნობდნენ, ჩემი ხერხემალი შიშისგან არ ცახცახებდა, მისი კითხვა ჩემი ფეხებ ქვეშიდან ამოყოფილი წითელ პომადიანი ბაგეებიდან გაისმა. ვუპასუხე რომ არ მეშინოდა. მჯერაო მითხრა და გამიღიმა. მისი ოქროსფერი კიკინები კონწიალობდა როცა ჩვენი ყუთი გაგორდა რომლიდანაც გამოსვლა აღარ მინდოდა და მისი კიკინები ჩემს ფეხებზე გამომწვევად ეხეთქებოდა. ყუთი რომელიც იდგა დააწვინეს, ის ამ დროს ჩემს წინ აღმოჩნდა, რომ რადგან ყველაფერი რიგზე იყო გასულიყო გარეთ წინიდან საიდანაც მე შევედი სანამ სცენაზე გახსნიდნენ ყუთს. მისი სხეული ჩემს წინ ამოსრიალდა, მის ოფლში, სუნამოში, ნაზ სურნელებაში ვიყავი გახვეული, მისი ზურგი და ბუშტებივით ტრაკი წინიდან მეკვროდა ამჯერად, მისი თმის სურნელება ჩემს გონებას აჯადოვებდა. უკვე მემშვიდობებოდა, მე ჩემი სახელი ვუთხარი და მისი ვკითხე. სანამ გაქრებოდა მის უკანალთან რომელშიც ბავშვური გულუბრყვილობით მეგონა ბუშტები ედო, სიწითლე შევამჩნიე. "ნატაშა" - მითხრა და გაუჩინარდა. სცენა დასრულდა, გამოვედი ყუთიდან, მაყურებელი გაოცებული იყო, გამოსვლისას ილუზიონისტმა რომელიც გარეთ იდგა მაყურებლის წინ ,ხელში ამიყვანა ქოჩორი ამიჩეჩა და მაყურებლის აპლონდისმენტებით ჩემს სკამზე დამაბრუნეს. რაღაც უცნაური ხდებოდა ჩემს თავს, მე მე არ ვიყავი, ნატაშას კიდევ ერთხელ ნახვის სურვილი მტანჯდავდა იმ უსასრულოდ გაწელილი 20 მდე წუთის განმავლობაში სანამ წარმოდგენა მორჩებოდა . მამას ვუთხარი რომ წარმოდგენა რომ დასრულდებოდა აუცილებლად შევეყვანე კულისებში. ვისაც ვეძებდი ნატაშა ქალების გასახდელში იყო. მე ძალიან მინდოდა მისი ნახვა, რამოდენიმე წუთი ველოდეთ, ბოლოს ილუზიონისტმა ჩამოიარა და მამაჩემთან გააბა საუბარი, შეფიქრიანებული დამაჩერდა, მიუკაკუნა გოგოებს, რაღაც დაილაპარაკეს და ხელით კარისკენ გამიძღვა. ილუზიონისტი უკან მიბრუნდა და ბაასი გააგრძელეს. რომ შევედი ნატაშა იქ ვერ დავინახე, მითხრეს სააბაზანოშია, დაელოდე და გამოვაო. ყველანი მოწესრიგებულნი იყვნენ, მათი რაოდენობა მალე მცირდებოდა, ბოლოს 2 გოგოღა ოყო დარჩენილი, დიდხანს მოუნდნენ მაკიაჟის შესწორებას. ერთიც გავიდა უკვე და ერთიღა იყო დარჩენილი, ნატაშა კი ისევ სააბაზანოში იყო. რამე ხომ არ ჭირს ნატაშას? ვკითხე ამ გოგონას. ვუთხარი რომ სისხლი დავუნახე ქვემოთ და ხომ არ კვდებოდა ნატაშა. რაღაც ჩაილაპარაკა რუსულად, როგორც ჩანს ქართული არ იცოდა. ვეღარ მოვითმინე და ნატაშას მივუკაკუნე და დავიყვირე "ცოცხალი ხარ?" როგორც იქნა დავინახე და დავწყნარდი რადგან ნორმალურად გამოიყურებოდა. მითხრა რომ ჩემხელა ბიჭი ყავდა და ხვალ ისვენებდა, ისიც სახლში იქნებოდა და შემეძლო მათთან სახლში მივსულიყავი და მეთამაშა, თუ მშობლები უფლებას დამრთავდნენ. გარეთ გასვლის შემდეგ მამაჩემს დაელაპარაკა. სახლში ვთქვი რომ აუცილებლად უნდა წავსულიყავი მასთან, რომ მეც მინდოდა აკრობატობა და ნატაშასთან მეგობრობა. მეორე დღეს მასთან სახლში დამტოვეს შუადღის დასაწყისს და მითხრეს საღამოს მოგაკითხავთო. ნატაშას შვილმა გაირკვა რომ ქართული არ იცოდა, ამ მიზეზით ნატაშა ველაპარაკებოდი მხოლოდ. მისმა შვილმა მარტოდ მარტო განაგრძო თამაში და ბოლოს მიეძინა როცა ნუ პაგაძის ყურებაზე გადავიდა. კედლებზე ნატაშას ქმრის ფოტოები ეკიდა, ტრიუკის შესრულებისას გარდაცვლილა. ეს რომ გავიგე ტირილი დავიწყე და მას ჩავეხუტე, ვუთხარი რომ არ მინდოდა რამე მოსვლოდა მასაც, გუშინ დავინახე რომ სისხლი სდიოდა. მან პირზე აიფარა ხელი და გადიდებული თვალებით შემომხედა, ბოლოს კი სიცილი წასკდა და სულ სულელი პაწაწუნა მეძახა მისი დამტვრეული აქცენტით. რომ დაწყნარდა ამიხსნა რომ ის სისხლი რომელიც მე დავინახე საშიში სულაც არ იყო. ეს ყველა ქალს სდის თვეში ერთხელ და ბუნებრივიაო. ვერაფერი ვერ გავიგე მე. ვიფიქრე რადგან ბავშვი ვარ მატყუებს ალბათ, არ უნდა ისევ ვიტირო რადგან მოკვდება მალე მეთქი. რაღაც ილაპარაკა კვერცხის დადებაზე, გველზე და ასე შემდეგ. ვუთხარი რომ მიყვარდა. მან სიცილი დაიწყო სულელოო მითხრა და მითხრა მეც მიყვარხარ პატარავო. ამდროს ჩამეხუტა, მე კი ლოყაზე ვაკოცე, მერე მეორეჯერაც ვაკოცე, ვეღარ გავჩერდი ,მის ტუჩებსაც შევეხე.. სველი იყო, უცნაური, ოდნავ საზიზღარი შეგრძნებაც გამიჩნდა, მაგრამ მინდოდა ისევ გამემეორებინა. უეცრად გაიწია, ლოყაზე მიჩქმიტა, მერე ლოყაზე და კისერზეც მაკოცა და მითხრა დავმჯდარიყავი მისი შვილის გვერდით ტელევიზორთან ნუ პაგაძისთვის მეყურებინა. ნუ პაგაძის ვერ ვიტანდი და არც მისი მძინარე შვილის ყურება მინდოდა, ტელევიზორამდე მისული უკან მოვტრიალდი, სხვა ოთახში გასულიყო.. ჯერ სამზარეულოში შევიხედე, მერე საძინებელში, ამ დროს ხაზის ტელეფონზე ზარის ხმა გაისმა და მას ნატაშას ხმა მოყვა სააბაზანოდან რომ მეპასუხა თუ შემეძლო. ჩემთან რეკავდნენ,სახლიდან მომიკითხეს. ნატაშას შვილმა გაიღვიძა და საძინებელში გავიდა. მე სააბაზანოს კარებს მივუახლოვდი და ყური მივადე, ნატაშას ბოდიში მოვუხადე რომ ტუჩებში ვაკოცე, რომ ეს ფილმებში მინახია და ვიცი რასაც ნიშნავს, რომ სიყვარულის გამოხატვაა. მან კარი გააღო, მითხრა რომ ჯერ მასეთი სიყვარულისთვის პატარა ვარ როგორც ქალს და კაცს უყვართ ერთმანეთი. მკითხა ჩემი ტოლი არავინ მომწონდა, ან სკოლაში, ან ეზოში.. ამის მოსმენაზე მე გავმწარდი მინდოდა საპირისპირო დამემტკიცებინა, ფილმებში კოცნის სცენის შემდეგ შიშველი სილუეტები მქონდა ნანახი, ვიცოდი რომ მასე თუ გავაკეთებდი მეც, გადაიფიქრებდა და დარწმუნდებოდა რომ ჩვენს შორისაც შესაძლებელია სიყვარული, ყველაფერი შემოვიხიე რაც მეცვა და მთელი ძალით ჩავეხუტე ნატაშას კოცნა დავუწყე მის სახეს ვერ ვწვდებოდი ჩემს წინ მისი მკერდი იყო სადაც ვწვდებოდი იქ ვკოცნიდი და ვკოცნიდი ვუთხარი რომ როგორც მითხრა თუ მართლა ისე ვუყვარდი ამას ჩემსავით გაშიშვლებით დაამტკიცებდა. მისი მაიკის აწევა ვცადე, ხელებით შეწინააღმდეგების ცდას აპირებდა მაგრამ მისი ხელები მოდუნდა და ჩემი დორბლით სველი მაიკის ბოლომდე აწევით დასრულდა. თითქოს მეხი დამეცა, მომენტალურად გავშეშდი მისი შიშველი მკერდის და კანის დანახვისას, მაგრამ არ დავიბენი, პრინციპის საქმე იყო უკან დახევას არ ვაპირებდი მინდოდა დამემტკიცებინა რომ მიყვარს, მისი სხეულის კოცნა გავაგრძელე, მისი მკერდის ნაწილი არ დავტოვე დაუკოცვნელი. სახეზე შევხედე და ისეთი რამ დავინახე მივხვდი რომ უფრო მეტად შემიყვარდა, სიგიჟემდე და იმის იქითაც, სამოთხისეული სიამოვნება ანათებდა მისი სახიდან, მინდოდა არ გაჩერებულიყო ეს, ქვედაკაბაზე მოვკიდე ხელი მინდოდა ჩემსავით ისიც დედისშობილა ყოფილიყო. მან ხელი მომკიდა და აბაზანისკენ გამიძღვა. მითხრა რომ ვუყვარვარ და რომ საოცარება ვარ, აქამდე მსგავსს არავის შეხვედრია. დედისშობილები აბაზანაში ერთმანეთს შევცქეროდით სახეში, ნაზად მაკოცა ტუჩებზე, მერე ლოყებზე მერე სხეული დამიკოცნა, ნაზად მეფერებოდა და მეალერსებოდა ენით. აბაზანა გაივსო, წითლად იღებებოდა ნელ ნელა წყალი, მე ვუთხარი რომ ეს ნორმალურია ვიცი, რადგან შენ ასე მითხარი მეთქი. შენ რადგან სიყვარული დამიმტკიცე , ამიერიდან ყველაფერს დაგიჯერებ მეთქი. მან მითხრა თუ მართლა ასეა, მაშინ დღევანდელი დღის შემდეგ აღარასოდეს შევხვდეთ თუ მართლა გიყვარვარო. მე ცრემლების ღვრა ვერ შევწყვიტე ჩუმად უხმოდ ნაპორით ჩაედინებოდა ჩემი ცრემლები მენსტრუაციით და ჩვენი შიშველი სხეულებით ნაკურთხ წყალში, ნატაშამაც ტირილი დაიწყო, ერთმანეთა ვკოცნიდით. ხმა ამოვიღე რომ მასეც ვიზამდი რადგან ვთქვი რომ ყველაფერს დავუჯერებდი. ხელებით ალერსი დავუწყე მის სხეულს, მან ხელი მომკიდა და ქვემოთ წაიყო ჩემი ხელი, იმ ადგილისკენ საიდანაც მარწყვივით წითელი სისხლი ჩქეფდა, მითხრა როგორ მეტრიალებინა თითები რაღაც წერტილის გარშემო, ორ სამ წუთში მისი სხეული თითქოს აფეთქდა წყალში. იმ დღის შემდეგ ერთმანეთი არასოდეს გვინახია, მაგრამ დღეც არ იქნება გასული რომ მასზე არ მეფიქროს, ჩემი სიყვარული ნატაშას მიმართ უკვდავია. არასოდეს ამომივა მისი ორგაზმის მომენტი თვალებიდან, მინიმუმ ზუსტად იგივე იქნებოდა სამყაროს შექმნა, როცა დიდი აფეთქება მოხდა..
This post has been edited by Pannialny on 22 Jun 2025, 01:34
--------------------
99% of the worlds problems would be solved if women had their body count on their forehead. - Andrew Tate
Life isn’t about waiting for the storm to pass. It’s about learning how to dance in the rain. – Vivian Greene
"El que piensa las cosas dos veces, no hace nada."
|
რა ასაკში გქონდა პირველი შპილი-ვილი?
