მორიგი თემა, რომელიც ჩაკვდა და მერე იძახიან საინტერესო თემები არააო
კიკოფამ დიდი როლი ითამაშა ისევ.
ასე ხდება, საბოლოოდ ყველა თემა პირად თემებამდე მიდის.
იმ დღეს რაღაც წიგნზე მინდოდა საუბარი, გამახსენდა, რომ ფორუმზე აღარ აქვს აზრი, ფეისბუქი კი არაა ჩემთვის საინტერესო ჯერ იმიტომ, რომ კონკრეტულ ტექსტებს ვერ დავაციტირებ და მერე ხალხის გამო, რომლებიც განსაკუთრებით უპასუხისმგებლოდ ისვრიან აზრებს.
ვიღაცეები საჯაროდ გამოდიან და გვეუბნებიან, აი ესაა ბედნიერება.
რატომ?
ათასნაირი ადამიანი არსებობს და ათასნაირინშეხედულება ამაზე, შენ კი ინტერესი იმ ადამიანების გაბედნიერება კი არა, უბრალოდ სტატუსის ამაღლება და ხშირად ფულის ინტერესი გაქვს.
ჯერ როგორი სასაცილოა მანქანის ქონას ბედნიერების ნაწილში რომ გაიყვან და მერე მანქანასაც გააჩნია, რამდენად არის ის პიროვნება იმ მანქანაზე დამოკიდებული და ბოლოს, ერთი შეხედვით თითქოს ბედნიერ ოჯახში რომელსაც მანქანაც აქვს ( WoW) რამდენი უბედურია.
ანუ არც ეგაა საკმარისი ხო შე სირო, რომელიც გამოდიხარ და ისეთ მზეობებს ლაპარაკობ, რაც ვიწრო წრეს არ უნდა გაცდეს და ისიც კამერების გარეშე.
და ვინმეს შეუძლია რაციონალურად დაადასტუროს, რატომ არ შეიძლება არაფრის უქონელი იმათზე ბედნიერი იყოს?
კიკოფამ ამ თემიდან კი ის დასკვნა გამოიტანა, რომ მე ბედნიერი ვარ, ოღონდ გადატანითი მნიშვნელობით და თან რამე ავუხსწნი კონკრეტულად მას
მართლა ტვინი მოი
