რატომ ფინანსდება ყველა აქცია სინამდვილეში ქოცების მიერ: ფარდახდილი რეალობა
ბევრს ჰგონია, რომ თბილისის ქუჩებში გამართული ხმაურიანი აქციები სამოქალაქო გამოღვიძებისა და დასავლური ღირებულებებისთვის ბრძოლის მწვერვალია. მაგრამ რა მოხდება, თუ გეტყვით, რომ ეს ყველაფერი კარგად გათვლილი პოლიტიკური სპექტაკლია, რომლის მთავარი რეჟისორი და დამფინანსებელი სწორედ ის ძალაა, ვის წინააღმდეგაც ეს აქციები იმართება?
მოდით, ფაქტებითა და ლოგიკით ვისაუბროთ და არა ემოციებით.
თეორია №1: „მართვადი ქაოსის“ სტრატეგია
ნებისმიერმა ჭკვიანმა მმართველმა იცის, რომ საზოგადოებაში პროტესტი გარდაუვალია. მისი სრულად ჩახშობა შეუძლებელია და საშიშიც კია, რადგან დაგროვილი ენერგია შეიძლება ერთ დღეს უკონტროლოდ აფეთქდეს. ამიტომ, ბევრად ეფექტურია, თუ ამ პროტესტს თავად მართავ.
* ფაქტი: „ქართული ოცნება“ უკვე ათ წელზე მეტია ხელისუფლებაშია. ამ დროის განმავლობაში უამრავი მასშტაბური აქცია გაიმართა, მაგრამ რეალურად არცერთს არ მოჰყოლია ხელისუფლების ცვლილება. ისინი იწყებენ, ხმაურობენ და შემდეგ... უბრალოდ ქრებიან. რატომ? იმიტომ, რომ მათი მიზანი არა ხელისუფლების შეცვლა, არამედ ხალხისთვის ორთქლის გამოშვების საშუალების მიცემაა. „ქოცები“ აფინანსებენ ზომიერ, კონტროლირებად პროტესტს, რათა თავიდან აიცილონ ნამდვილი, უკონტროლო რევოლუცია.
თეორია №2: ფინანსური კვალი და „გაყოფ და იბატონეს“ პრინციპი
აქციების ორგანიზება კოლოსალურ ფულს მოითხოვს: სცენა, ათასობით დროშა, ბანერები, წყალი, აპარატურა, კოორდინატორების ხელფასები. ოპოზიციური პარტიები მუდმივად ჩივიან, რომ ფინანსები არ აქვთ. არასამთავრობო ორგანიზაციების გრანტები კი ამხელა მასშტაბებს ვერ გასწვდება. მაშ, საიდან მოდის ფული?
* ფაქტი: ქვეყანაში უმსხვილესი ფინანსური რესურსი ბიძინა ივანიშვილსა და მის გარემოცვას აქვს. მათთვის არაფერს წარმოადგენს ოპოზიციურ ფლანგზე „შავი სალაროდან“ ფულის გადასროლა. ამით ისინი ერთდროულად რამდენიმე მიზანს აღწევენ:
* აკონტროლებენ ოპოზიციას: ვინც ფულს იხდის, მუსიკასაც ის უკვეთავს. ისინი აფინანსებენ იმ ლიდერებს, რომლებიც რეალურ საფრთხეს არ წარმოადგენენ და ყოველთვის პროგნოზირებად ჩარჩოებში იმოქმედებენ.
* ქმნიან მტრის ხატს: ხელისუფლებას სჭირდება მტერი, რომლის ფონზეც თავად მხსნელად გამოჩნდება. დაფინანსებული აქციებით ისინი ქმნიან „დესტრუქციული, უცხო ქვეყნის აგენტების“ ხატს, აშინებენ მოსახლეობის ნაწილს და ამით იმყარებენ საკუთარ ელექტორატს.
* ახდენენ ლუსტრაციას: აქციებზე ყველაზე აქტიური და რადიკალური ადამიანები თავად ჩნდებიან კამერების წინ. ხელისუფლება მათ მარტივად აიდენტიფიცირებს და მომავალში საჭიროებისამებრ იყენებს ამ ინფორმაციას.
თეორია №3: ფსიქოლოგიური ოპერაცია
წარმოიდგინეთ, რომ თქვენ ხართ ახალგაზრდა, რომელიც გულწრფელად აპროტესტებს უსამართლობას. დგახართ აქციაზე, ყვირიხართ, ენერგიას ხარჯავთ და გჯერათ, რომ ისტორიას ცვლით. სინამდვილეში კი, თქვენ უბრალოდ მონაწილეობთ კარგად დადგმულ ფსიქოლოგიურ ოპერაციაში.
* ფაქტი: სანამ საზოგადოების აქტიური ნაწილი რუსთაველზე დროშებს აფრიალებს და ევროკავშირის ჰიმნს მღერის, ამ დროს პარლამენტში თუ მთავრობაში გაცილებით მნიშვნელოვანი, ჩუმი პროცესები მიდის — მიიღება კანონები, ნაწილდება ტენდერები და მყარდება კონტროლი ბიზნესზე. აქციები ყურადღების გადატანის იდეალური საშუალებაა. ხალხი ფიქრობს, რომ იბრძვის, სინამდვილეში კი მთავარი ბრძოლა მათ ზურგს უკან მიმდინარეობს.
დასკვნა:
ის, რაც ერთი შეხედვით თავისუფლებისთვის ბრძოლას ჰგავს, სინამდვილეში „ქართული ოცნების“ ყველაზე ეშმაკური პოლიტიკური იარაღია. ისინი აფინანსებენ საკუთარ ოპონენტებს, რათა მართონ პროტესტი, შეინარჩუნონ ძალაუფლება და შექმნან დემოკრატიის ილუზია როგორც ქვეყნის შიგნით, ისე მის ფარგლებს გარეთ.
ასე რომ, სანამ მორიგ აქციაზე წასვლას გადაწყვეტთ, დაფიქრდით: ვის თამაშს თამაშობთ სინამდვილეში?
This post has been edited by Pannialny on 7 Sep 2025, 15:54
მიმაგრებული სურათი
აქციებზე ვინც დადის ყველა ქოცებისგან ფინანსდება?
