Chkoniერთი რამ მიკვირს: მე ელემენტარულ რაღაცეებს გეკითხები (გასაგებია, შენთვის არასასიამოვნო რაღაცეებს), შენ კი თავს იყრუებ, და რამე დეტალს თუ შეამჩნევ ჩემს კითხვაში საეჭვოს, იმ დეტალზე დისერტაციებით მპასუხობ, წყაროთა მოხმობით (1950-იან წლებში გამოცემული ქართული წიგნები ინტერნეტში არ არის და, როგორც ჩანს, იმისათვის რომ მე მიპასუხო, ბიბლიოთეკებსაც ქექავ, ძვირფასო, რასაც მე მივესალმები
) და მთელი, რაც ხელთა გაქვს, სამეცნიერო აპარატის ამუშავებით მიმტკიცებ, რომ თურმე ხალდეა ის ხალდეა კი არ არიოს, რომელსაც მთელი მსოფლიო იცნობს, არამედ სხვა, ჩვენი პატარა, საკუთარი და მეტად ინტიმური ხალდეაც გვქონია ქართველებს
ადრეც გითხარი, აქაც გიმეორებ, რომ არც ისტორიკოსი და არც ძველი ქართულის სპეციალისტი არა ვარ, და თუ ხალდეა ჰქვია ლაზიკას, დაე, ერქვას. სადაც აფსუებს აფხაზებს ვუძახით, ეგ რა გასაკვირია
უბრალოდ შენ ისე მოიხსენიე "ლაზეთი (ხალდეა)" , თითქოს ეს საყოველთაოდ ცნობილი ჭეშმარიტება ყოფილიყოს, ისეთი, ვთქვათ, როგორც San Francisco, California, ან Montreal, Canada და არ დაფიქრდი, რომ სიტყვა "ხალდეა" ყველა ნორმალურ ადამიანში აბსოლუტურად სხვა ასციაციას იწვევს.
კარგი, ეგ იქით იყოს. "ხალდეა" აფსუებთან დაკავშირებულ შენს მსჯელობებთან შედარებით უმნიშვნელო ტერმინოლოგიური დეტალია.
აი, ჩემი 100-ჯერ გამეორებული მარტივი კითხვის ერთ-ერთი ვარიანტი, რომელსაც შენ პრინციპიალურად არ ამჩნევ და რომელზედაც არ მპასუხობ:
ოღონდ გთხოვ, დაზოგე ჩემი და შენი საკუთარი დრო და ახალ "ქართლის ცხოვრებას" თავიდან ნუ დამიწერ პასუხად
უხ ნეტავ გამალახინა აბაშიძე ასლანა
