შალვა ნათელაშვილი, რა თქმა უნდა, კლოუნია, მაგრამ პროფესიონალი კლოუნი. ის ამით ფულს შოულობს და ოჯახს არჩენს.
კლოუნის გარდა შალვას აქვს ერთი უფრო ძველი პროფესია - ის პოლიტიკური მეძავია.
პირველად შალვამ უბიწობა დაჰკარგა 1997 წელს, როცა ასლან ფაშას "ხარჭა" გახდა, დაახლოებით 1,5 წლის ვადით. 1998 წელს შალვა-ხანუმმა კიდევ უფრო მდიდარი კლიენტი იშოვა, მოქკავშირის სახით.
ადგილობრივ არჩევნებზე შალვამ საარჩევნო სიები გაყიდა - თბილისის, ქუთაისის, რუსთავის და სხვა საკრებულოებში მოქკავშირის და მხედრიონის წარმომადგენლები ჩასვა.
სამაგიეროდ, 17-18 პროცენტი მისცეს არჩევნებზე.
გამგეობების და სახლმმართველობების ხალხი სადარბაზოებში დადიოდა და ორგანიზებულად გაჰყავდა ხალხი შალვასთვის ხმის მისაცემად.
არჩევნებიდან რამდენიმე თვეში შალვას ფრაქციები დაიშალა და წევრების 80 პროცენტი მოქკავშირის ფრაქციებში გადავიდა.
2002 წელს შალვასთვის განსაკუთრებით წარმატებული გამოდგა.
იგი, უფრო ზუსტად მისი ტ***ი, თვით ფიცხ და დაუდგრომელ მიხეილს დასჭირდა.
ამ კავშირს
უნდა უმადლოდეს შალვა-ხანუმი ქონების მნიშვნელოვან ნაწილს (რა ვქნათ, ვბერდებით, გენაცვალე, დროზე უნდა ვიზრუნოთ სიბერეზე
)
2003 წელს შალვა ისევ თავის ძველ კლიენტებს დაუბრუნდა, ძველი სიყვარული განაახლა. მამალაძე რა, სააკაშვილზე და მაჭავარიანზე ნაკლები ვაშკაცი იყო?
ამჟამად შალვა, ცოტა არ იყოს, ხმარებიდან გავიდა.
აღარავის სჭირდება შალვა, ეს ბებერი (გამოცდილების პონტში რა) ბ**ი.
ამიტომ ანჩხლობს ხოლმე, იწყევლება, მაგრამ მალე კლიმაქსი მიუკაკუნებს და თავის თბილ და ტკბილ ოჯახს ჩაეხუტება, შვილიშვილებში გაიხარებს.
შალვა ნათელაშვილი, ლეიბორისტული პარტია
