6-მდე თუ არ დაგვცხეს მერე იმედია ნაგლობა არ ეყოფათ რო შუა ნატოს სწავლებების დროს არ დაგვცხონ. მერე 1 თვე წყნარად ვიქნებით, მარა სწავლება რო დამთავრდება მერე მოუთმენთ ვითომ გული?...
რო ვფიქრობ და თავს ვიჭერ აზრზე "6-მდე გავქაჩოთ" სირცხვილისგან სად წავიდე არ ვიცი, რა გვაქ გასაქაჩი რო? არც არაფერი, თუ დაგვცხეს, უნდა ვუპასუხოთ, სხვა შანსი არაა და ერთადერთი რაცაა, ისაა რო ვზივართ და ველოდებით... ნეტა ვემზადებით მაინც რამენაირად? იტყვის ვინმე რამეს და "ხელისუფლებას ყურადღება გადააქ სხვა თემაზეო"... სულ მაინტერესებდა, საქართველოს გარდა თუ არსებობს სხვა ქვეყანა ოკუპირებული, საომარ მდგომარეობაში მყოფი ქვეყანა, სადაც თავდაცვისათვის მზადება "სხვა რამეზე ყურადღების გადატანად" აღიქმება... არადა გულის სიღრმეში ყველამ ვიცით, რო ადრე თუ გვიან მაინც დაგვცხებენ...
თუ ცხადია ბელორუსია 2-ად არ გამოვცხადდით...
P.S. ამ ნაბიჭვარი პუტინის მამას იმ რუსის ქალის გაჟიმვას ბატი გაეჟიმა არ ჯობდა? ან ატსეჩკა მიეცა მაინც იმ ღამეს, რა იქნებოდა, ხო ვიქნებოდით ეხლა წყნარად?... საფლავში როგორ წევს ნეტა მშვიდად... იმპოტენტი ყოფილიყო არ ჯობდა? მაგაშიც ბედი რო არ გვაქ რა, თფუი...