რამდენად მიუღებელიც არ უნდა იყოს ჩემი აზრი მრავალთათვის, მე ასე ვხედავ ედუარდის ფენომენს:
ეროვნული მოძრაობა იყო არა ცივი გონებით და პრაგმატული აზროვნებით, არამედ ემოციურ ტალღაზე მომჯდარი ე.წ. "ლიდერების" მიერ მართული - "ჯოს, ჯოს..." მოძრაობა.
მოძრაობა, რომლის არ ლიდერებს და არც ტალღას წარმოდგენა არ ჰქონდა ქვეყნის მართვაზე დომოუკიდებლობის შემდგომ.
ეიფორიამ ისე აიტაცა ქართველობა, რომ ხსენებულ "ცივ და პრაგმატულის" ხსენებასაც კი მრისხანების ღრიალით ახშობდნენ.
პირადად ვარ ამის მრავალჯერ მომსწრე.
თუ ვინმე გამოჩნდებოდა და ამ სიტყვებს ახსენებდა, ლამის ჩაქოლავდნენ.
სსრკ ისედაც იშლებოდა და სხვა რესპუბლიკებმა 9 აპრილების გარეშე შეძლეს იმპერიიდნ გასვლა.
ლიდერებსაც და მასასაც დამოუკიდებლობა წარმოედგინათ რაღაც სეზამის კარების გამოღებად, რომელი კარებითაც პირდაპირ სამოთხეში შეაბიჯებდნენ.
არავითარი გააზრება, არავითარი ცოდნა თუ რა მოხდებოდა შემდგომ ჩვენი გეოპოლიტიკური გარემოცვის გამო.
არ წარმოედგინათ რა იყო საბაზრო ეკონომიკის ანი-ბანი.
"ჩვენ ჩაი და ბორჯომიც გვაცხოვრებს!" - ასეთი პრიმიტიულ ილუზიებით ვიკვებებოდით.
ამასვე გვიდასტურებს ზვიადის და ძიძიგურის საოცარი აქტი, როდესაც მათ რუსეთის რკინიგზა სამტრედიასთან გაჭედეს.
არადა, მაშინდელი საქმოსნები რუსეთიდან ეშელონთა უწყვეტი ნაკადით ეზიდებოდნენ ფერად თუ შავ ლითონებს, ხე-ტყეს, უამრავ სიმდიდრეს.
ძიძიგური კი გაჰკიოდა, რომ რუსებს რაღაც თიხა გააქვთ აქედან და იმ თიხას თუ არ მიიღებენ, რუსეთი ჩამოიშლებაო.
თიხა!
რუსეთი ჩვენთან მომხდარმა მიწისძვრამ "გადაარჩინა" შიდა ქართლში, როდესაც დაინგრა იქაურობა და ზვიადმა გახსნა რკინიგზა. (ალბათ ხვდებოდა უკვე, რომ აბსურდი იყო ეს).
მაშინდელი ეიფორიის ფონზე შეუძლებელი იყო, რომ ლიდერი შევარდნაძე გამხდარიყო.
თვით ამ აზრის გაფიქრებაზეც კი შეიძლება ჯვარცმა მომხდარიყო. შევარდნაძე შერაცხული იყო, იუდად, სატანად, ინკვიზიტორად თუ რაღაც ასეთ ადამიანად ქართველთა ტვინებში ლიდერთა მიერ.
მაგრამ ჰიპოთეტურად რომ წარმოვიდგინოთ და ედუარდი ყოფილიყო ლიდერი, აგვცდებოდა 9 აპრილი, სამოქალაქო ომი, ომები აფხაზეთსა თუ სამაჩაბლოში.
რა თქმა უნდა, რუსები მიიღებდნენ რაღაც სამაგიეროს, მაგრამ ნაკლებს, ვიდრე მიიღეს.
როდესაც ხუნტამ ედუარდი ჩამოიყვანა, მათ ის სჭირდებოდათ როგორც "სამკაული" დასავლეთის თვალში და არა როგორც ქვეყნის მმართველი.
არავინ ხუნტის პირობებში არ აღიარებდა საქართველოს.
2-3 წელი თუ მეტი, ედუარდი არ ფლობდა არავითარ ძალაუფლებას. ის მხოლოდ სამკაული იყო.
ამიტომაც მოხდა ხუნტის მიერ აფხაზეთში შეჭრა, რაც რუსების ინსპირირებული იყო, რადგან ხუნტა რუსეთთან ვალში იყო.
იქიდან გამომდინარე, რომ შევარდნაძეს არ გააჩნდა ძალაუფლება, მან ვერ შეაკავა პროცესი.
მაგრამ ის ფარულად მუშაობდა.
მუშაობდა და მოახერხა ჯაბას და კიტოვანის გამოკეტვა ვირის აბანოში.
შემდეგ კი გაეხსნა ხელები და დაიწყო მხედრიონის გაუვნელყოფა, დასავლეთთან პროექტების წამოწყება და ა.შ.
ამასობაში ასაკმაც უწია და ვერც მან აუღო ალღო წესიერად საბაზრო ეკონომიკას და მეგრელებს
ის თანდათან წავიდა ასაკის სიბერეში.
რაც მოასწრო, - მოასწრო და მერე უნდა წასულიყო და წავიდა კიდეც.
ახლა სპონტანურად ვწერ და ესეც ბევრი მომივიდა.
ვხედავ იმ აგრესიას, რაც მოჰყვება ამ პოსტს.
სათქმელი და საკვლევი კი ბევრად მეტია.
This post has been edited by dylan on 20 Feb 2022, 10:25 ღმერთო, დაიფარე ჩვენი ქვეყანა ღვთისმსახურებისაგან!...
...
ღარიბ მამაოს ვერ მაშოვნინებთ?
...
ვინც ნაცების გაკეთებულ კარგ საქმეებს ვერ ხედავს, - ის არის ბრმა.
ვისაც ნაცების დაწიოკებულთა გოდების ხმა არ ესმის, - ის არის ყრუ.
ედუარდ შევარდნაძე, კაცი ფენომენი, მისი გაკეთებული საქმეები დეტალურად
