მეგობრებო,
გასაგებია,რომ პიდარასტი ვარ.მაგრამ მინდა დაგამშვიდოთ, რომ აქტიური პიდარასტი ვარ (ქართული გენები თავისას ითხოვენ).
ისიც გავარკვიეთ, რომ თავყბა უნდა გამიერთიანონ ვიღაცეებმა.
მაგრამ პლავნად უნდა გადავიდეთ ახლა პოლიტიკური შტრიხებზე.
აქედან დავიწყეთ
ჩემი ქვეყანა საოცნებოა:
აქ როცა წვიმს მას ღმერთი აფსამს და
მარიამ ღთისმშობლის წმინდა მენსტრუაცია
გადატანილი თეთრ ნაჭერზე
ფრიალებს ამაყად კველა ჩვენთაგანის
ჩაუმქრალ გულებში.
პარალელურად სახელმწიფო შენობებისა და იმ ვაჟკაცების
მემორიალთან, რომელიც ამ მენსტრუაციული ნაჭრისა
და უფლის ფსელ გადასხმული მიწისთვის დაიღუპნენ
სხვადასხვა ომებში თუ ომადწოდებულ ფოკუსებში –
მსოფლიო დონის ილუზიონისტების.
ამ ქვეყანაში ყველას თავისი ადგილი აქვს - როლი და არია.
გენეტიკა, ისტორია და კულტურული კონსტრუქციები.
ეროვნული კომპლექსების კი ისე ღრმად არის, რომ
ჩაკეტილი წრის გარღვევას აღარ შველის -
მასიური მიღებები ყველა ხვერელებში,
ილეგალური გადაფრენები გუგულის ბუდეზე
და ლტოლვილთა ბანაკებში აღნიშნული შობა/აღდგომა/წმინდა სალოცავების სადღეგრძელოთი.
ამ ყველაფერს არც ჩვენი ერთობლივი და წმინდა ღმერთიც ვეღარ შველის - თავის სხვადასხვა რასის წარმომადგენელი თეთრწვერა რელიგიური ატამანებით და მათი ჯგუფით
ცოდვილ მიწაზე.
ვერც ავლენილი გალობანი: განათლების ამაღლებაზე ვერ იქნება გამოსავალი.
ლიბერალური მასტურბაცია კი
სემინარებსა და კონფერენციებზე განვითარებულ დასავლეთში
ნიშანია იმ ქვეყანათა იმპოტენციით,
სადაც ენდემური ჯიგიტები
ტყნავენ, იპარავენ, იჩხერენ და
რა თქმა უნდა უზომოდ უყვართ
დედა, უფალი და სამშობლო.
ეს ქალაქ-სახელმწიფო საოცარი ანდამატია
სადაც კველა ბავშვობაგატარებული უცხო ერის
ქართველი შვილი ადგილობრივია და
ამავდროულად პიდარასტი, სომეხი, ურია
თუ ნაბოზვარი.
და ეპილოგად ჩემი სახლადყოფილი
ამ ალისას ქვეყანაში - ძალიან ჩამოჰგავს ჰერბარიუმს, სადაც საათის ისრები უკუღმა დადიან,
იდეური კატაკლიზმები, პროგრესი და მოძრაობა
ისევ უვლიან გარშემო მარჯვნიდან-მარცხნივ
როგორც პანაშვიდზე დასვენებულ საპატიო მკვდარს
This post has been edited by Tyler Bernstein on 13 Jun 2009, 22:49 Я депутат советской улици...
განვითარებულ-ევროპეიზებული ქართველის აღსარება, პოლიტიკური პოეზიის ელემენტებით
