ამ თემაშიც და ზოგადად
ყველაზე საინტერესო არის ქართველი ქალისა და კაცის ძალიან სიღრმისეული ურთიერთ ათვალწუნება და ზიზღი.
იმდენად ღრმად ჩამარხული ქვეცნობიერად, რომ ვერც აცნობიერებდეს ძალიან ბევრი შეიძლება.
სრული კოლაფსი და აღრევა მსოფლმხედველობების.
განსაკუთრებით კაცებისთვს მტკივნეული, რომ "გადამთიელი ტურფის, მაგრამ მსუბუქი ყოფაქცევის მდედრის სახერხავ/სანადიროდ წასულს", რომ ეგულებოდა შენახული და წმინდა (

) საუნჯე შინ. ის საუნჯე რომელიც შეიძლებოდა გეხერხა და თან გეთქვა, რომ გამოუცდელი, თმიანი და უგერგილოა და მისი ადგილი სამზარულო და ბავშვებია - ქრება.
ნელა, მაგრამ ნავერნიაკა ქრება.
ასე რომ აღარ არის ის საუნჯე უკვე ქართველი კაცისთვის.
ეს საუნჯე ხან ევროპა/ამერიკაშ არტყამს მინეტს და დისკოდან დისკომდე - ღლიდან ღლემდე დახტუნავს (გამონაკლისებიც არსებობენ - არ მაგინოთ

) და ხან კიდევ თურქეთ/ირან/აზერბაიჯანში ჰყიდის სხეულს (რა მაღალფარდოვანია ოჰ ღმერთო

)
და რაც ყველაზე მთავარია - რახან ამას აკეთებს ესე იგი იმ დროსა და სივრცეში ასე იყო საჭირო/სასიამოვნო/მომგებიანი.
ქართველი კაცი კი დგას გატეხილ ვარცლთან და ბრაზობს, აბაკუნებს ფეხებს,
და დაბნეულია.
თან ძველი და სისხლში გამჯდარი აღმოსავლური "ტრადიციებიც" არ ელევა და თანაც უძველესი ინტსინქტი "შეყოფის" არ აძლევს მოსვენებას.
ამ თემის და მსგავსი ყველა სხვა თემის აქტუალობაც ამის გამოძახილია.
რეალობა კის ის არის, რომ თქვენი დაკარგული თამარ შარვაშიძე, რომელიც მთელი ცხოვრება გელოდათ, მერე მატარებლის ვაგონში მიხერხავთ და ბოლოს საშვილოსნოგარე ორსულობით დაიღუპება - უკვე თმაშეღებილი, ეპილაციაგაკეთებული, მოკლეკაბიანი ქეითი ან ნეილია რომელმაც ყველაფერი ძალიან კარგად იცის, აკეთებს და მასთან ვისთანაც უფრო კარგად და კომფორტულად იგრძნობს თავს.
ვოტ ტაკ
chegestoოთხს სიტყვაში შენ თქვი ხოლმე - მე სხვა სეგმენტზე ვმუშაობ
tomიხილე შუალა კომენტარი.
This post has been edited by Codex on 10 Jun 2010, 20:20