herbe91-ში თუ ხარ დაბადებული რაღათქმაუნდა არ გეცოდინება რა იყო სსრკ.
პოლიტიკური სიტუაციები შენ, ისევე როგორც სხვა შენხელას მოხვდებოდა თვალში მიშას დროს.
91-ში მე-2 კლასში ვიყავი და მანამდე საბჭოთა საბავშვო ბაღიც კარგად მახსოვს და სახმართველობიდან მოსული
ბიძიენბი ჭავჭავაძეზე რომ ვცხოვრობდი, აღნუსხეთ ბინაში რა იყო ცუდად და ჩაიწერეს: პარკეტი გამოსაცვლელი,
აივნის კარ ფანჯარა გამოსაცვლელი. საჭიროა აივანზე ჩუქურთმების რესტავრაცია.
და ა.შ.
კარგი იყო ბევრი რამ.
მაგრამ პერსპექტიული არაფერი.
ჩემი მშობლები ნახევარ თბილისს იცნობდნენ ისე რომ ვოლგებით არ დადიოდნენ, არც დასვენება და გართობა მაკლდა

მაგრამ მამაჩემს ჩემთვის რამე განსხვავებულის ყიდვა რო ნდომებოდა თბილისში ვერ იყიდიდი, მოსკოვიდან უნდა ჩამოეტანა.
არადა ხიზილალა ისე ეყარა მაღაზიებში კაპიკებად როგორც ეხლა ნუტელა ყრია.
ანანასი, კივი, ბანანი და მანგო... ჩუმად ჩამოქონდა 2 ოჯახისთვის გახვეული რაღაც ნახაზებში და ა.შ. )) 91 წელი იყო ზუსტად.
როგორც ბავშვის ნორმალური განვითარებისთვისაა საჭირო 20 წლამდე დავაჟკაცება, რამე სამსახურის შოვნა და თვალების ახელა რომ მსოფლიო ვარდისფერი არ არის.
ისევე იყო საჭირო მოქალაქეებს სცოდნოდათ რომ ტრაკს თუ არ გაანძრევ მოგეთყნება ცხოვრება.
საბჭოთა კავშირში კი 1 ადამიანის ტრაკიც კი მთელი ქვეყნის საქმე იყო. ზუსტად ამიტომაც მოეთყნა დედის თრაკი მაგ ქვეყანას.
და ძალიანაც კარგი....
ყველაფერს თავი დაანებე...
ორჯონიკიძის ძეგლი სადღაც 70იანების დროს დაიდგა.
20 წელიწადში, არც კი კვერცხები დაუშინეს და ეს მეც მახსოვს.
ჩემი თვალით მაქვს ნანახი.
sony2005მაგადი ავატარი გაქ
This post has been edited by Le Roi on 2 Feb 2012, 11:04