ხელახალი დასწყისინაწილი 1-ლი:
ამათი პრობლემები მოგვცა - VOL VII 9 Aug 2011, 13:33 #26834750
ნაწილი მე-2 :
ამათი პრობლემები მოგვცა - VOL VII 9 Aug 2011, 17:29 #26838073
ნაწილი მე-3.
დილით ჩვეულებრივზე გვიან გაიღვიძა. ადგა, სამზარეულოში გავიდა, გაზი აანთო, წყალი გააცხელა და ჩაი გაიკეთა.
პატარა ბინა ქონდა, გარე კარი ვესტიბიულში შედიოდა, საიდანაც ხელმარცხნივ იყო სამზარეულო, ხელმარჯვნივ სააბაზანო ოთახი და ტუალეტი, პირდაპირ ორი კარი იყო, ერთი შედიოდა საძინებელში, მეორე მისაღებ ოთახში. თუმცა მისაღები ოთახის კარი უხსოვარი დროიდან იყო ჩამოხსნილი და შესაბამისად მისაღები ოთახი პირდაპირ ჩანდა ბინაში შემოსვლისთანავე.
ამ ბინაში ცხოვრობდა რაც თავი ახსოვდა, თუ არ ჩავთვლით იმ პერიოდებს, როცა სხვაგან იყო წასული ამა თუ იმ მიზეზით. მამა არც ახსოვდა, ისე პატარა ყოფილა როცა დაღუპულა ავტოავარიაში. უსახსროდ დარჩენილ დედას კერვა დაუწყია და ასე თუ ისე ახერხებდა მიეცა შვილისთვის ყველაფერი, რაც ჭირდებოდა. არც თუ ისე იოლი იყო იმ პერიოდში ასეთი საქმიანობა მთლად კანონიერი არ იყო, თურმე უშრომელ შემოსავალს უწყობდა ხელს. ძნელი გასაგებია როგორ იყო იმ შრომაში აღებული კაპიკები უშრომელი შემოსავალი, მაგრამ ასე ითვლებოდა მავანთა მხრიდან და ვის რა შეეძლო მათ წინააღმდეგ. ასე იყო თუ ისე, სტუდენტობამდე მიიყვანა, მერე კი ჯანმრთელობის გაუარესების გამო, ვეღარ ახერხებდა კერვას. შესაბამისად კახას უკვე სტუდენტობიდან მოუხდა გარკვეული სამუშაოების ძებნა და ამას ახერხებდა ხოლმე კიდეც. ხან სახლის მშენებლობაზე წაიყვანდა ხოლმე ვინმე მიწის სათხრელად, ხან ავეჯის გადასატანად, ხან კიდევ რა. სტიპენდიასაც ყოვლეთვიურად იღებდა და საერთო ჯამში გაქონდა ოჯახს თავი.
დედა უკვე დიდი ხნის გარდაცვლილი იყო. თუმცა სახლში მაინც ტრიალებდა მისი სურნელი და მამის ხსოვნა.
ტელეფონის ზარმა გამოარკვია ფიქრებიდან:
-კახა, სად ხარ ? - ჰკითხა ზვიადმა.
-სახლში
-არ მუშაობ დღეს?
-გუშინ საღამოს მოვითავე დღეს დილით გასაკეთებელი საქმეები, ამიტომ აღარ ვიჩქარე. შენ რას შვები, ჩამოყალიბდით, თუ ვერა ჯერ?
-შენი ნახვა მინდა და გამოგივლი თუ გცალია ჩემთვის.
-მცალია, მოდი, გელოდები - უთხრა - როგორც ჩანს გადაწყვიტეს - გაიფიქრა.
ზვიადი მალე მოვიდა.
-მეგონა არ იყავი სახლში
-რატომ? ხომ გითხარი სახლში ვარ თქო.
-კი, მაგრამ მანქანა რომ ვერ დავინახე, ვიფიქრე არასწორად ხომ არ გავიგე, სამსახური ხომ არ მითხრა თქო.
-წუხელ ფეხით გავლა მომინდა და მანქანა სამსახურში დავტოვე - გაეღიმა კახას - შემოდი.
ზვიადი შემოვიდა, შეთავაზებიდან მხოლოდ ჩაის დალევაზე დათანხმდა და თქვა
-რამდენი ხანი დაჭირდება სულ?
-გერმანელები როგორც წესი ორ თვეს ითხოვენ ხოლმე, ჩამოტანა ორი-სამი კვირას წაიღებს. იქ საბაჟო პროცედურები, სხვა გაუთვალისწინებელი მომენტები და სამი თვე გამოდის.
-სამი თვე, თანახმა ვართ. სპეცილისტის ჩამოყვანა თუ დაგვჭირდა, რამდენ ხანში მოხერხდება?
-როგორ ფიქრობ, დაგჭირდებათ?
-ვფიქრობ, რა უნდა იყოს რომ ვერ გავეკრვეთ და ვერ გავმართოთ, მაგრამ ყოველი შემთხვევისათვის ვკითხულობ და კიდე, რა დამიჯდება.
-ფასი იოლი დასათვლელია, სასტუმრო, თვითმფრინავის ბილეთები ორივე მხარეს, კვება და დღეში ხუთასი ევრო. აი, რამდენ ხანში მოხერხდება, ეგ რთული ამბავია, ახლავე რომ ვიცოდეთ რომ გვჭირდება, ჩავასმევინებდი გრაფიკში შენს ფირმას, მაგრამ თუ ჩავსვით და მერე არ ჩამოვიყვანეთ, რაღაც თანხის გაღება მოგვიწევს, კომპენსაციის სახით.
-ვფიქრობ რომ არ დაგვჭირდება, ინსტრუქციის მიხედვით გავაკეთებთ - თქვა ზვიადმა.
-ესე იგი ვაგზავნი შეკვეთას დღესვე, ხომ? - კითხა კახამ საბოლოო დასტურის მისაღებად.
-კი
-გადახდა ათი პროცენტი მალევე დაგვჭირდება, დანარჩენი გამოგზავნის წინ.
-არ შეგიქმნი პრობლემას, როგორც კი მეტყვი რომ საჭიროა, მაშინვე ჩაგირიცხავ. თუ არ დაგვიჭირეს?
-დაგიჭირეეეს ?! - ვერ გაიგო კახამ, რა შუაში იყო ეს.
-ხო, გუშინ წინ ჩემი ახლობლბი დაიჭირეს უაზრო ბრალდებით? გაზეთშიც იყო, გუშინდელში...
კახას გაახსენდა ჯიხურის გამყიდველი რომ ეუბნებოდა ვიღაც ბიზნესმენების დაკავებაზე და ყიდვა რომ ვერ მოასწრო მერე იმ გაზეთის. დაინტერესებულმა შეხედა ზვიადს და იმანაც დაინახა რა ინტერესი, გააგრძელა:
-რაღაც ტენდერი მოიგეს. მგონი სკამები და მაგიდები უნდა მიეწოდებინათ მერიისათვის. სკამები უკრაინიდან უნდა შემოეტანათ და რაღაც შეფერხება იყო, ვერ ეტეოდნენ დროში. ზუსტად ისეთივე სკამები ადგილზე იყიდეს, ჩინურები და ჩააბარეს შკვეთა დათქმულ დროში. ახლა ედავებიან, რატომ ჩინურიო. არადა ხარისხით ერთიდაიგივეა.
-მერე, მასეთი რამის გაკეთება შეუთანხმებლად როგორ შეიძლება?
-შეათანხმეს კიდეც, ოღონდ მხოლოდ სიტყვიერი პირობა იყო მიმღების მხრიდან. მერე კიდე იმან დაფიცა, ეტყობა თვითონაც შარში გაეხვეოდა ამის გამო.
-ვერ მოსვლიათ კარგი ამბავი - თქვა კახამ შეწუხებულმა.
-სულ ტყუილად დაიჭირეს, ზუსტად იგივე ხარისხის სკამები იყო, მერე რა რომ ჩინურები იყო.
-არაა მასე ზვიად.
-აბა როგორ არის, რა მნიშვნელობა აქვს ჩინურია თუ უკრაინული, თუკი ხარისხი ერთნაირია?
-ახლა მე შენ რომ თურქული დანადგარი ჩამოგიტანო გერმანულის მაგივრად, თუნდაც მართლა ისეთივე ხარისხის იყოს, როგორც ეს გერმანული, კმაყოფილი დარჩები?
-დანადგარი სხვა საქმეა კაცო, რაც არ უნდა იგივე ხარისხის იყოს თურქული, მარტო სახელად ჯობია გერმანულის ქონა.
-კი ბატონო, შენთვის კი, მაგრამ ახლა იმას კითხე, ვინც იმ მერიაში მუშაობს, ის იტყვის, რა დანადგარითაც გინდა აკეთოს, რა მნიშვნელობა აქვსო... შენთვის დანადგარია მნიშვნელოვანი, იმისთვის სკამი, რომელზეც უნდა დაჯდეს.
-მესმის, გასაგებია, მაგრამ ნუთუ არ შეიძლებოდა ფინანსურად დაეჯარიმებინათ, რა უბედურებაა პირდაპირ ციხე, რა გამოძიებას შეუშლიდნენ ხელს, თუ სადმე გაიქცეოდნენ. ან გირაოთი მაინც რომ გამოუშვან, რა დაშავდება ამით. - კახამ შეატყო, მართლა აღშფოთებული იყო ზვიადი ამ ფაქტით.
-მე ვფიქრობ მასეთი ტიპის დარღვევებზე ფინანსური სანქციები სრულიად საკმარისი უნდა იყოს. ამ შემთხვევაში შეიძლებოდა უბრალოდ მოეთხოვათ ხელშეკრულებით გათვალისწინებული პირობების შესრულება და თან იქ სანქციაც იქნებოდა ვადის გადაცილებაზე. დაჭერა მართლა რა უბედურებაა, ნახეს რა კრმინალები.
-მაგას ვამბობ მეც - გაეხარდა ზვიადს, რომ თანაგრძნობა მიიღო ამ საკითხში.
-რას იზამ, ახლა ასეთი დროა, ორი თვე იჯდებიან, მერე გაუფორმებენ საპროცესოს და გამოუშვებენ.
-მასე მოხდება, ყველა მასე ამბობს - დაეთანხმა ზვიადი - არც პირვლები არიან და არც ბოლო, ნებისმიერი შეიძლება იყოს შემდეგი. მეც. მქონია ერთი-ორჯერ შემთხვევა, ვერ ვიშოვე მასალა და სიტყვიერი შეთანხმების შემდეგ, სხვა მასალით დავამთავრე საქმე და ჩავაბარე.
-მაშინ მომზადილი გქონდეს თბილი ტანსაცმელი, ვინ იცის დაგჭირდეს - სცადა ხუმრობა კახამ. ზვიადი მიხვდა რომ ეს ხუმრობის მცდელობა იყო, გაიღიმა და უთხრა:
-რაც არის, არის, მოსახდენი მოხდება.
-მასეა, წინასწარ ნერვიულობას აზრი არ აქვს და მოდი ჩვენ ჩვენი საქმე ვაკეთოთ, სანამ დაგვიჭერენ - გაიცინა კახამ და ჩაიზე ანიშნა, კიდე ხომ არ გინდაო.
-არა, წავედი ახლა, ადგილის მომზადებაზე უნდა დავიწყო ზრუნვა.
-რა ადგილი მაგას უნდა, ქარხანას ყიდულობ თუ? ერთი პატარა ჩარხია.
-მოვა მაგ დროც, როცა ქარხანას ჩამოვიტან, აბა ისე როგორ - ცოტა შეყოვნდა და დაამატა - თუ რა თქმა უნდა დამაცლიან.
-ორი თვე შეყოვნება არ არის დიდი დრო, ამდენ ხანში ხომ უშვებენ საპროცესოთი.
-კი, მაგრამ იმ საპროცესოთი იმდენ ფულს ართმევენ, რომ ქარხანა კი არა, შეიძლება სკამი ვეღარ იყიდო კაცმა.
-რატომ, მიყენებული ზარალის მიხედვით არ ანგარიშდება მაგ თანხა?
-მასე რომ იყოს რა გიჭირს. თანხას ანგარიშობენ დაკავებულის შესაძლებლობის მიხედვით, რამდენის გადახდა შეუძლია თავისუფლების სანაცვლოდ. ხოდა თუ ციხეში ყოფნა ძალიან არ გინდა, შესაძლოა ყველაფერი დაგათმობინონ...
-არ მგონია მთლად მასე იყოს.
-ღმერთმა არ გამოგაცდევინოს - ზვიადმა პაუზა გააკეთა და დაამატა - მაგ კი არა, ერთი შემთხვევა ვიცი, რამდენიმე კაცი დააკავეს ერთ საქმეზე, ყალბ ფაქტურებს ამზადებდითო. ამ ხუთი კაციდან ოთხი მართლა ჩალიჩობდა ფაქტურებზე, ერთი კი აღმოჩნდა ვისაც მართლა ქონდა ბიზნესი, როგორღაც აღმოჩნდა გაუგებრობაში, და ამ ერთს გადაახდევინეს იმათ მაგივრადაც, აბა ისინი ვერ გადაიხდიანო, არაფერი აქვთო...
-დაუჯერებელ რამეს ამბობ - თქვა კახამ და გაჩუმდა, გაჩუმდა.
-კარგი, შევეშვათ ახლა ამას. ყველამ ვიცით რომ ადრე თუ გვიან მოვკვდებით, მაგრამ ამის გამო სიცოცხლეს ნაადრევად არ ვამთავრებთ. წავედი, მივხედო ჩემს საქმეს.
წამოდგა, ხელი აუწია და გავიდა. კახა მიყვა კარებამდე და ფიქრიანად გააყოლა თვალი კიბეებზე ჩამავალს.
· 
ამათი პრობლემები მოგვცა - VOL VII
