მოდი ვეცადოთ განვიხილოთ რამოდენიმე საკითხი
ვისაც ზოგადად პოლიტიკური პლურალიზმის მიმართ აქვს ასეთი არაჯანსაღი დამოკიდებულება, მასთან დისკუსიის რაიმე ფორმით წარმოებას არავითარი აზრი არააქვს. იმიტომ რომ ნუ არააქვს
კრიტიკოსებთან და ნებისმიერი რჯულის პრაგმატულ ადამიანთან საუბარი დიდ სიამოვნებას მანიჭებს პირადად მე
1. ვსწავლობ იმას რაც არ ვიცი
2. ვამყარებ კომუნიკაციას
სამწუხაროდ ფორუმზე როგორც წესი მეორე ხაზის საინტერესო ერთეულების რაოდენობა კატასტროფულად მცირდება, საბოლოო ჯამში ვასილის და სატურნის ხიხი ხახა კომბინაციით დავასრულებთ ყველა დისკუსიას.
ესეიგი რაც გადაცემაში ითქვა და ზოგადად რა ჩარჩოებშიც მოთავსდა ამ საუბრის ნიუანსები.
ესეიგი შალვას მიჰყავს ეთერი არ გაცლის საუბარს და ამბობს რომ როდესაც სახელმწიფო მას გადასახადებს სთხოვს ეს მას არ მოსწონს.
ყველაზე დებილი ევროპელი ლიბერალიც კი არ ამბობს, რომ აბსოლუტურად უპასუხისმგებლო სახელმწიფო სისტემა უნდა არსებობდეს.
ამიტომ მოდი შევთანხმდეთ რომ დღეს საქართველოში არ არსებობს კომპეტენტური ჟურნალისტი, რომელიც მზად არის (ჰყოფნის კომპეტენცია და ინფორმაციული რესუსრსი?)წარმოაჩინოს სტუმრის პოზიცია მაქსიმალურად კარგად .
შესაბამისად რაც გადაცემაში გუშინ მოხდა პოზიტიური ის არის რომ რეზონანსი შედგა.
რაც შეეხება უშუალოდ ეკონომიკურ კურსს და შალვას ბჟუტურს გადაცემაში
მოდი შევთანხმდეთ რომ არავითარი თავისუფალი ბაზარი არ არსებობს ბუნებაში ის მეტნაკლებად სხვადასხვა ფორმით განიცდის ზეწოლას ეს იქნება სახელმწიფო პოლიტიკით თუ ფინანსური ელიტების გავლენით.
ის რომ მსხვილ კაპიტალს შეუძლია ბაზრის კონტროლი იმედი მაქვს არ კამათობს არცერთი ჭკუათმყოფელი
თუ ეს ასეა შესაბამისად ვდგავართ დილემის წინაშე
მივცეთ ბაზარი მსხვილ კაპიტალს თუ მივცეთ ბაზარი სახელმწიფოს
პლიუსები და მინუსები
რა სეგმენტი უნდა გადაეცეს სახელმწიფოს, რა სეგმენტი უნდა გადაეცეს მსხვილ კაპიტალს
რომელის უფრო ეფექტურად უზრუნველყოფს ჩვენს ინტერესებს (სოციალური კუთხით)
რომელის უფრო ეფექტურად უზრუნველყოფს გრძელვადიანი პროექტების განხორციელებას
და ა.შ და ა.შ
დღეს ნებისმიერი სერიოზული დისკუსია წარმოებს ამ ფორმატში
აღარ არის ეს დოგმატური, ცალსახა და ერთმნიშვნელოვანი პროცესი
სამყარო წინ მიდის
ადამიანებმა ფსიქო ცნობიერი ველის 5 ე განზომილება აღმოაჩინეს 2011 წელს
დავეშვათ დედამიწაზე
ესეიგი ერთ მონაკვეთს შევეხები და მერე უნდა გავიქცეთ თქვენის ნებართვით
როდესაც ჩვენი პრიორიტეტი ინსვესტირების პროცესის წახალისებაა , (იგულისხმება უცხო და ადგილობრივი ინვესტიცია )
რაზე უნდა გაკეთდეს ააქცენტი
შევაფასოთ ჩვენი რესურსი
შევაფასოთ კონკურენტული ქვეყნების რესურსი
ფაქტი არის ერთი
უახლოესი 20 წლის განმალობაში ჩვენ ინდოეთს და მალაიზიას ვერ ვაჯობებთ ვერც მუშახელის სიიაფეში ვერც, საკმენტური ზონების ეფექტურობაში.
რა გვრჩება? ეს არის პოლიიკური ინვესტიცია და შიდა საბაზრო ინვესტიცია
ესეიგ პოლიტიკური ინვესტიციის 90% უკვე განხორციელებულია საქართველოში და მენდეთ მერწმუნეთ არავითარი მსხვილი კაპიტალი არ შემოიტანს აქ უახლოეს მომავალში ფულს (პოლიტიკური ინტერესები ეს იქნება რუსეთი ევროკავშირი ამერიკა თუ სხვა)
დარჩა რა? ადგილობრივი შიდა კაპიტალი
აქ ვაწყდებით ორ პრობლემას
1. არ არსებობს გამოცდილება
2. გრძელვადიან პერსპექტივას ქართული ბიზნესი არ დააფინანსებს არ ეყოფა არც ინტელექტუალური რესურსი ამისთვის არც ტრაკი
ამ შემთხვევაში მოდის სწორი სახელმწიფო პოლიტიკის დრო ეკონომიკის გაჯანსაღების პროცესში
სახელმწიფო შედის ამ ბაზარზე აცოცხლებს მას ჩაუდებს პირში ხაჭაპურს და წყნარად მშვიდად გაიპარება თავის დროს.
ეს მეთოდი რასაც ლიბერალები არამც და არამც არ ეძახიან სახელმწიფოს პირდაპირ ჩარევას ეკონომიკაში მაინც ასეთად რჩება და ვერსად ვერ გავექცევით.
სიხარბე რომელსაც უნდა უზრუნველყო პოზიტიური კანონზომიერებების წარმოშობა ახალი ტიპის ეკონომიკებში ვერ გამოდგა მთლად გაცემული ავანსის ადეკვატური და ფინანსური სექტორი კრიზისის ფაზაში შეიყვანა
დღეს ნებისმიერი ეკონომიკური საკითხის აქტუალიზება ისევ სატესტო რეჟიმში ამუშავებს ამ მითებს, რომლებსაც ვიღაც გაბღენძილი ბებერი მარგინალი ნეოკონი მემსხვილეები იგონებენ
ამიტომ მოდი მოვწყდეთ ნებისმიერი ტიპის დოგმატური საკითხების ზუთხვას და გავაჯანსაღოთ დისკუსიის ფორმატიც და შინაარსიც
გმადლობთ ყურადღებისთვის
ამერიკული ოცნებები სადაც ყოველი მე-20 მემილიონე წარმატებული ხდება და სხვები მას შეჰყურებენ... (c) nikusha_marx