გეი ბიჭის დღიური
დღეს 17 მაისია – ჰომოფობიასთან ბრძოლის საერთაშორისო დღე. ის დღე, როცა გიორგი გავიცანი.
დილა მშვენივრად დაიწყო, როგორც ჩვეულებად მქონდა ჩემს “ცისარტყელა” მეგობრებს გავუარე. ნელნელა შევიკრიბეთ, პლაკატეიც გავამზადეთ და მოვემზადეთ პროტესტის გამოსახატად. დილის 12:00 საათიდან დავიძარით. მთელი რუსთაველი და თავისუფლება გადავკეტედ. შეტაკება მაინც მოგვიწია, ჯერ მმკ-სთან შემდეგ ხალხის ბრბოსთან, ბოლოს პოლიციამაც დაგვიმატა. რამოდნეიმე ლგბტ-ელი დააკავეს.
უკვე წვიმდა, ხალხიც ნელნელა იშლებოდა. ვიცოდი, რომ შორი ახლოს გეი კლუბი უნდა ყოფილიყო. ამიტომ ჩემი მეგობარ თიკოსთან ერთად გავიქეცი. თავიდან კარებს არავინ გვიღებდა. შუაღამემდე კოკისპირულ წვიმაში, მე და თიკო ჩახუტებულები ვიდექით.(გამოგიტყდებით მის მიმართ არაფერს ვგრძნობდი გარდა მგეობრობისა). თიკო მიღიმოდა, მეუბნებოდა, რომ ვუყვარდი და, რომ ჩემთან სიამოვნებით დაწვებოდა. მე არ მინდოდა ეს მომხდარიყო, რადგან მე გეი ვარ… ვიყავი….და ვიქნები……..
ვცდილობდი დამეწყნარებინა. ამეხსნა მისთვის რა არის “გეობა”. მე თვა ჩვეულებრივ ადამიანად ვთვლიდი, თუმცა ყოველთვის გარიყული ვიყავი ნათესავებიდანაც და უბნიდანაც. დღე არ ავიდოდა, რომ ჩემთვის ბიჭებს საქმე აარ გაერჩიათ. ასე, რომ ავიკარი ჩემი გუდა-ნაბადი და თიკოსთან გადავხსახლდი, მას უნდა ვუმადლოდე სიცოცხლეს. ძალიან უმადური ვარ……..
როგორც იქნა გეი კლუბის კარები გაიღო. კარებთან გიორგი იდგა გაკვირვებული სახით.
- საღამომშვიდობისა
- გამარჯობა, ამ შუაღამისას აქ რას აკეთებთ?
- დღევანდელ დღესთან დაკავშირებით აქციაზე ვიყავით. ჩვენი დარბევა, რომ დაიწყეს ვიცოდი, ორმ ახლოს ეს კლუბი იქნბეოდა და….
- შენი შეყვარებულია?
- არა მე გეი ვარ (ცოტა გავწითლდი)…ჩემთვის არაფერ ვითხოვ. მინდა, რომ დამეხმარო… თიკო ჩემი მეგობარია და გასაჭირში ვერ მივატოვებ, თან გოგონაა, მეშინია ამ შუაღამისას სახლში ვერ გავუშვებ, ჩემთან ერთად თუ იქნება უფრო დავწყნარდები…
- შენ ის გიყვარს
გიორგიმ კლუბში შეგვიყვანა. თიკოს ყავა მოუდუღა და ოთახისაკენ მიაცილა, კარები გამოხურა და ჩემსკენ წამოვიდა…
- მინი ბარიდან ლუდს ამოვიტან, შენც ხომ დალევ?
- სიამოვნებით (მომწონდა მისი, ფაქიზი და ოდნავ უხეში სიარული)
ლუდი ამოიტანა, ხელი ხელზე მომკიდა და ყველაზე ბოლო ოთახში შემიყვანა. კარის მოპირდაპირე კედელზე ეწერა დიდი ასოებით: ”გეი ბიჭის დღიური”
მე ის ვიცანი, ეს ის ბიჭი იყო, რომელიც პირველად ავტობუსში ვნახე. რომლის დღიურიც წავიკითხე:”გეი ბიჭის დღიური”, რომელმაც ასე ძლიერად მომხიბლა.
თავიდან არაფერი შევიმჩნიე.საწოლზე ჩამოჯდა დათრგუნული სიმღერას აჰყვა:
“გეი ბიჭი ცხოვრებას უძლებს
გეი ბიჭი დროს მიჰყვება
არსებობს ვინმე, ვინც კი
მას გაჰყვება?”
მასთან მივედი. მხარზე ხელი დავადე. ნელნელა ხელი კისერში ჩავუცურე ვგრძნობდი, რომ სიამოვნებდა. ზურგზე მოვეხვიე, მთელი სხეულით შევიგრძენი მისი აფორიაქებული გულის ფეთქვა, და მიისი ხშირი სუნთქვა. ფრთხილად დავიწყეთ ორივემ ტანზე გახდა, ცრემლიანი თვალები კისერში ჩამიყო და დაიწყო ჩემი აღგზნებაც…….
მე მას მივენდე, მთელი სხეულით. მისი თბილი ტუჩემი ნელნელა მიიწედნენ უფრო ქვემოთ…აუჩქარებლად მხდიდა შარვალს. მოულოდნელად მის ზემოთ ავღმოჩნდი, ჩვენი ასოები ერთმანეთს ავსებდნენ, ვგრძნობდი, მის ცხელ საჯდომს, ვგრძნობდი, როგორ ეხებოდა ჩვეი პენისები ერთმანეთს…
მუსიკა მძაფრდებოდა… მასთან ერთად მძაფრდებოდა ჩვენი ყვირილი, განცდები…ცოტა ვღელავდი თიკოს გამო,მაგრამ მე ეს მინდოად , რომ მომხდარიყო, მეს ეს მჭირდებოდა და მოხდა კიდეც…
გიორგის ცხელმა ასოს არცერთი ჩემი სხეუი არ გამოუტოვია, მისი ტუჩები ჩემს ასოს ეხებოდა,ეფერებოდა, ათბობდა , უფროდაუფრო… ჩვენ ერთნი ვიყავით. ჩვენი გახურებული სხეულები, ამ გრძნობისგან გამოწვეული ყვირილი, რომელსაც ლუდით გაჟღინთულ ლოგინზე ვაქცევდით. მთელი ღამე არ გაჩერებულა.
დილით გიორგის ყვირილმა გამაღვიძა, სასწრაფოდ წამოვხტი, და თიკოს ოთახისკენ გავიქეცი.
ლოგინზე ვენებ გადაჭრილი თიკო დავინახე…… გიორგიმ პოლიციაში დარეკა, თიკო რეანიმაციაში გდაიყვანეს, ბევრი სისხლი ჰქონდა დაკარგული… პოლიციამ ორივე დაგვკითხა, გიორგი ვერ ბედავდა ჩემთან მოახლოებას, ძალიან სცხვენოდა საკუთარი საქციელის, თავს დამნაშავედ გრძნობდა, ჩემი და თიკოს მიმართ… ეგონა, რომ მე თიკო მიყვარდა, მიუხედავად ჩვენი გიჟური გატარებული ღამისა… იმ დღის შემდეგნ აღარ მინახავს, თუმცა დაახლოებით ერთი თვის თავზე “გეი აღლუმზე” შევამჩნიე. ჩვენი დარბევა, რომ დაიწყეს ის ბრბოს შუაში აღმოჩნდა. სცემდენ, ურტყავდენე, აფურთხებდნენ…. ბოლოს, როგორც იქნა პოლიციამ გააშველა და მისი მკვლელები დააპატიმრეს… თიკო უკვე კარაგად იყო, უფრო სწორად მე და თიკო დანიშნულები ვიყავით…
თიკომ იპოვა გიორგის ცხედარი, მას ტანზე თავისი ბოლო სიტყვებო ეწერა:
“გეი ბიჭი ცხოვრებას უძლებს
გეი ბიჭი დროს მიჰყვება
არსებობს ვინმე, ვინც კი
მას გაჰყვება?”
This post has been edited by 3dd on 5 May 2013, 21:07
მიმაგრებული სურათი
გაიმართება თუ არა გეი-აღლუმი საქართველოში 2013-ში, ყველაზე ლიბერალური მსოფლიოში
