მართვადი საბაზრო ეკონომიკა., თემა განსჯისათვის.

crocodile

კი ბატონო, მაგრამ მაგისთვის აუცილებელია ბაზარზე საკუთარი კომპანიის შეყვანა? მაგ ყველაფერს კანონ-პროექტებით ვერ განახორციელებ? უფრო ეფექტური იქნება, დამიჯერე

რაც შეეხება

მანდ კონკურენცია არაფერ შუაშია, მორალური მომენტი უფროა, თორე როდესაც მოთხოვნა იმატებს 10 მაგად და 100 მაგად, ბუნებრივია კომპანიები ცდილობენ მეტი მოგების მიღებას და ზრდიან ფასებს, მანდ ყველა კომპანია გააძვირებდა მგზავრობას
თან რისკის მომენტიცაა, ხომ შეიძლება ის თვითმმფრინავი საფრთხის ქვეშ დამდგარიყო?

ისე რაღა სირიაში მიდიხარ, 2008 წლის ომის დროს, დღეს რომ 5 ლარი ღირს იმხელა მარშუტზე 100-150 ლარზე ნაკლებად არავინ წაგიყვანდა

პ.ს სირია-სომხეთის შემთხვევაში პოლიტიკური მიზნებიც იკვეთება შეიძლება სპეციალურად გაზარდეს ბილეთის ფასები, რომ დიდი რაოდენობით ლტოლვილები არ მიწყდომოდათ
მაგრამ ისეც, როგორც წესი ეკონომიკური პრინციპებიდან გამომდინარე, სხვა თანაბარ პირობებში მოთხოვნის ზრდა ფასების მატებას განაპირობებს

This post has been edited by სან on 7 Oct 2012, 00:21

crocodile
აშშ-ში არსებობს სახელმწიფოს მიერ დაფუძნებული ბანკი - ექსპორტ-იმპორტის ბანკი, რომლის ფუნქციაა ამერიკული ექსპორტის ხელშეწყობა.

ამერიკელი მწარმოებლების მხარდაჭერა ხორციელდება მათ მიერ გაცემული სასაქონლო კრედიტის დაზღვევით, იმპორტიორის პირდაპირი დაფინანსებით და ა.შ..

ქართულ კომპანიას შეუძლია აიღოს კრედიტი ამერიკული ექსპორტ-იმპორტის ბანკისგან, თუკი ის ახორციელებს აშშ-ში წარმოებული პროდუქციის იმპორტს, თუმცა მას მოუწევს მინიმუმ 2-ჯერ უფრო მაღალი საპროცენტო განაკვეთის გადახდა, ვიდრე მაგალითად ჩეხურ კომპანიას, რასაც მხოლოდ ერთადერთი მიზეზი გააჩნია - უფრო მაღალი პოლიტიკური რისკი.

სხვაგვარად რომ ვთქვათ, არასტაბილური და არაპროგნოზირებადი გარემო ზრდის რისკებს და შესაბამისად ბანკის მიერ დაწესებულ საპროცენტო განაკვეთებს.

სტაბილური შიდა პოლიტიკური გარემოს შექმნას, გარე საფრთხეების მინიმიზაციას, კონკურენციის უზრუნველყოფას, საკუთრების უფლების დაცვას, ხოლო აქედან გამომდინარე რისკების შემცირებას, უცხოური ინვესტიციების და შესაბამისად ფულადი მასის ზრდას სახელმწიფოს გარდა სხვა ვერავინ შეძლებს.

ლოგიკურია, რომ სახელმწიფოს პირველ რიგში მოვთხოვოთ ის, რასაც სხვა ვერ გააკეთებს და ამავედროულად რაც მნიშვნელოვან ზეგავლენას ახდენს მაგალითად საბანკო პროცენეტბზე, ხოლო სამეწარმეო საქმიანობა დავუტოვოთ კერძო სექტორს, რომელიც უკეთ გაართმევს თავს ამას.

crocodile

სფერო სადაც არსებობს ზემოგება ასეთად ვერ დარჩება დიდი ხნის განმავლობაში თავისუფალი ბაზრის პირობებში. ეს შეუძლებელია. გამოჩნდებიიან სხვა მოთამაშეები, რომლებიც დაიწყებენ ოპერირებას, რაც გამოიწვევს მათ შორის კონკურენციას, ეს თავისთავად გამოიწვევს ჭარბ მიწოდებას და ეს ტავისთავად გამოიწვევს ფასები დაცემას. ასეთ დროს კომპანიები იძულებულები არიან მომხმარებელს შესთავაზონ მრავალფეროვანი საქონელი და მომსახურება, ამ პროცესში კი ხიხვეწება როგორც პროდუქციის ასევე მომსახურები ხარისხი.

ბაზარი სადაც ოპერირებს სახელმწიფო კომპანიები არ შეიძლება ჩაითვალოს თავისუფალ ბაზრად. ძალიან დიდია რისკის ფაქტორი კერძო კომპანიებისათვის, რადგან სახელმწიფო კომპანიების ქმედებების პროგნპზირება ძალიან ძნელია.

საუკეთესო ვარიატია, სახელმწიფომ ეკონომიკური პოლიტიკიდან გამომდინარე კანონმდებლობის და თამაშის წესების დადგენიტ არეგულიროს მინიმალურ დონეზე ბაზარი