ამ შენს წინადადებაში სიტყვა "ამჯერად" თამაშობს გადამწყვეტ როლს - არანაირი ამჯერად
ხო მოვიდნენ დემოკრატიისა და თანასწორობის ლოზუნგებით ქოცნები, ჰოდა მიაწვნენ ბოლომდე.
კონსტიტუციური უმრავლესობა კი არა, ისეთი კანონპროექტების შემუშავება უნდა შეძლონ, რომელსაც ნაცებიც მისცემენ ხმას და შესაბამისად გავა.
ასე ხდება დემოკრატიულ ქვეყნებში.
გადახედეთ საფრანგეთის, გერმანიის, იტალიის, თუნდაც ხორვატიის, რუმინეთისა თუ მალტის პარლამენტებს - არსად არ არის საკონსტიტუციო უმრავლესობა, თუმცა ახერხებენ ეს ქვეყნები პოლიტიკურ ცხოვრებას და საკმაოდ წარმატებულსაც. ჩვენ რატომ არ უნდა შევძლოთ?
ჩამოთვლითაგან ყველაზე საინტერესოა რუმინეთის მაგალითი:
სენატი
ყავისფერი - ლიბერალ-დემოკრატები
შინდისფერი - სოცდეკებისა და კონსერვების ალიანსი
ყვითელი - ეროვნულ-ლიბერალები
მწვანე - რუმინთის უნგრელთა დემოკრატიული გაერთიანება
წარმომადგენელთა პალატა
ყავისფერი - ლიბერალ-დემოკრატები
შინდისფერი - სოცდეკებისა და კონსერვების ალიანსი
ყვითელი - ეროვნულ-ლიბერალები
მწვანე - რუმინთის უნგრელთა დემოკრატიული გაერთიანება
ნაცრისფერი - რუმინეთის ეროვნულ უმცირესობათა(მათ შორის სომხების) სხვადასხვა პარტიები
თუმცა ამაზე უფრო საინტერესო მაგალითი მალტაში გვაქვს
აი დააკვირდი:
წითლები - ნაციონალები
ლურჯი - ლეიბორისტები
ორივე პარტიიდან წარმოდგენილია 34-34 კაცი, სულ სამოცდარვა
და ერთი არის დამოუკიდებელი, ჯეფრი პულიჩინო ორლანდო, რომლის ხმაზეც 69 პოზაში ჟიმაობენ ლეიბორისტები და ნაცები.
მარა რატომღაც ახერხებენ ცხოვრებას.
და ჩვენ რა, ვერა?
degaრუსეთის თემა არაა ჯერ განეიტრალებული
- რატომ გაქვთ მეგრელებს ”ლ” რბილი? სამაგიეროდ ”ყ” გვაქვს მაგარი....
- აგერ დგას ჩემს ფანჯრებთან ჯარისკაცი და ღრუტუნებს ალბათ რუსია წავალ რამეს ვესვრი © kardu
- მერე მეტროში მოფსმას აკრძალავენ, სკოლებში კედლებზე წერას, ღამით ქუჩაში ღრიალს და აი, მანდ დავკარგავთ ქართველობას © უთეს
კიდევ 2 მანდატი
