ანტიპოლიტიკური ლექსი
დღეს ხომ პოლიტიკაზე (გაბერვით თუ შებერვით),
ყველა ერთად ბაასობს (ჩამოგვიდგა რა ხანა) -
ბოZანდარა ქალი თუ ასო - რი წლის ბებერი,
მნძრეველ - ყმაწვილკაცი თუ დორბლიანი ბაღანა,
(ძმებო ასე განსაჯეთ) ჩემი ჭრელი ბროლია,
წვერიანი ეკა და (მახსენდება ის საგა)
ქოსა კოტე, ასევე ელექტრიკი კოლია
(მერე რა რომ შავია, დამწვარია მზისაგან).
ეს ნამდვილად ასეა, აღარ უნდა მითები,
ყველას გადაავიწყდა ყ - ს შიგ მ - ში შეყვანა,
მგონი ნაღდად არაა ქინძზე დასაკიდები -
გაგვიპოლიტიზირდა ერთი ბეწო ქვეყანა.
გული ვეღარ მოულბო (გზებს ტყუილად აგებენ) -
მიშას დედის გინებამ აქუს ენა გაბზარა,
პირველ არხზე პირიქით - ყოველ ღამე აქებენ,
პაიჭაძე დათო და წიკლაური ნუგზარი.
ამოვიდა ყელში და წყაროც აღარ ვალალებს,
მე იდეას მოგაწვდით, თქვენ საქვეყნოდ გაფინეთ:
სიბოროტის გარეშე, ჯიგრულად და ალალად,
გარდი - გარდმო გავუდე მთელ მინისტრთა კაბინეტს!
მალე ჩემზე იტყვიან: ,"ნეტა იგი ვინ იყო"...
გავაგრძელებ ამ ლექსსაც, აგი არის პროლოგი,
დედის Pროჭის გინება, ვინც ღირსია მიიღო!
მარად თქვენი სახალხო პოეტ - პოლიტოლოგი.
დიდი ომარა, ხალიანი.

პ.ს. ეს შედევრი 2011 წელშია დაწერილი.
This post has been edited by MaverickAbnormal on 23 Dec 2013, 18:49