გასახსენებელის მეტი რა არის
პირველმა ამერიკელებმა გამახსენა:
ერთი კაი ბობოლა ნათესავი მყავს. როცა ჯავახიშვილში ერთი კომპიუტერი იყო, მასთან 2 ყუთში ეწყო და ცოლი გამუდმებით იმუქრებიდა ნაგვის მანქანას გავატან ამ ყუთებს - რემონტს პეწს უკარგავსო. ამ სახლში 3 დღიანი სუფრები იშლებოდა. მოკლედ რა...
ხოდა ერტხელაც ვიღაც ამერიკული ოჯახი ეწვია საქართველოს, ხოდა ამათთან მოიყვანეს. დაგვპაიჟეს სანათესაო ამერიკელების სანახავად. მიდის ქეიფი , ყანწებში ჩახრჩობა, ვახტანგურები, და გრუზინული უწი-პრუწი.შეზარხოშდა ხალხი. 1-1 ჩვენი ნათესავი, ჭაღარა ტიპი, 60-ს გადაცილებული, აი ბავშვები რომ უყვართ. და ა.შ. პასპორტი მაჩვენე ვახახა
ხოდა ამ ოჯახთან ერთად არის 12 წლის ბიჭი, ხოდა ჩვენმა ნათესავმა ანზორიმ, დაუძახა ამ ბავშვს და პასპორტი მაჩვენეო, ეს მაჩვენე მოქმედებიტაც გამოხატა, ნუ მოუფათურა ხელი რა. და ამ დროს ბავშვის დედამ გაშლილი სილა სტკლიცა ჩვენს ანზორის.
ინციდენტი დიიიიდხანს გრძელდებოდა საკონსულოში, და ძლივს დაააჯერეს, ან ვერ დააჯერეს ის ქალბატონი, რომ ანზორი პედოფილი არ არის.
საწკალი ანზორი, კინაღამ სამშობლოს მოღალატე გახადეს.
კიდევ ჩეკებზე ნაყიდი სტერეო 2 კასეტიანი ნაციონალ-პანასონიკი მახსოვს ერთი ვოლგის ფასი მივეცი და პრავდაში გახვეულს ვატარებდი რომ პოლიციას არ ენახა რა მქონდა. აკრძალული იყო იმიტომ რომ FM ჰქონდა და ამერიკის ხმას სუფთად იჭერდა, ნეტა რა ერქვა იმ დიქტორებს? ჯაზით გვწამლავდნენ ეგ ახვრები
კიდევ ღამის 5 საატზე წერეტლის სტამბიდან ფეხით მივაბოტებ დაღლილ-დაქანცული დიღომში. წვიმს, ქარია, ტროლეიბუსი შუა ქუჩაშია გაკვეხებული, შუქი გამოირთო და გაჩერდა საწყალი. ამ უკუნეთში, რაღაც უცნაურ სილუეტს მივადექი. ნუთუ, გაფიქრებ ვერ მოვასწარი და თავში მეორე აზრმა გამიელვა ტანკი?
დიახ, დიღმის ტრასაზე, პოლიციის წინ ტანკი დგას. დგას პირდაპირ ჩემს ცხვირწინ. ბუკვალურად ჩემს ცხვირწინ. შოკიდან ცოტა გამოვედი და მოვიფიქრე რომ გვერდი უნდა ავუარო, თორემ ამას ვერ გადავაცოცდები. გვერდით დავიწიე და უცებ ცივი ტემბრის ხმამ ტანში გამცრა : გაჩერდი, ხელები მაღლა. არ გაინძრე, გესვრი!
სროლის გარეშეც მკვდარი ვარ ალბათ. ხელები ავწიე. ჯერ ერთი, მერე მეორეც. ვდგავარ. ვიცდი, ვდგავარ. დავიღალე, ჩამოვწიე ხელები. გავიხედ, გამოვიხედე დაა წამოვედი
ახლა სახლში ვარ.....
კიდევ სოფლის ბოლოში ერტ ბუდრუგანა სახლში 12 ვოლტზე ჩართული კორფუჯი, რომლის საყურებლად მტელი სოფელი იკრიბებოდა
ჩემი გრძელი თმები დამავიწყდა. 87 წელს
ახლა კიდე პუსლიკა ვარ
მარა ასე მირჩევნია
ჩემი სოხუმი, პირველი ქალის სურნელი და ცხელი პლიაჟი.....
ტყიბული-მოსკოვის მატარებელი
მინვოდის თვითმფრინავი 18 მანეთი
ახლა ბათუმი თბილისის მარUტკა ღირს 20 ლარი
აუუუუუუუუუუუუუ
ამეშალალ საღერღელი
გაიხსენე 80 იანი წლები, ვის რა გვახსოვს
