მე-17ე, მე-18ე, მე-19ე საუკუნეების ევროპაში, მეფის კარზე აუცილიებლად მოღვწეობდა რამოდენიმე ცნობილი მხატვარი.
როგორც ჩანს 21-ე საუკუნეში, მიშამ ეს ტრადიცია საქართველოშიც დაამკვიდრა, ოღონ მხატვარი ფოტოშოპისტმა და გიფის ოსტატებმა ჩაანცვლეს.
ვიდეო და აუდიომემონტაჟე მასტერა რომ ცალკე ასოებით ჩაეწერება საქართველოს უახლეს ისორიაში ეს უკვე ნათელია, მაგრამ ფოტოშოპისა და გიფის უხილავ რაინდებს რატომ არ იცნობს დღემდე საზოგადოება?

, ესე შეიძლება ხელოვანების დაუფასებლობა?

მხოლოდ გარდაცვალების შემდეგ ვაფასებთ ქართველები დიდ ნიჭს.
მარტო ფიროსმანის მაგალითი რად კმარა.
პ.ს. რაც შეეხება თემას, ისიც ადვილად პრავდება, ინაუგურაციაზე მაღალი სტუმრების სიმცირე გამოწვეულია იმით რომ ახალ პრეზიდენტს ახალი კონსტიტუციით აქვს ძირითადად, წარმომადგენლობითი ფუნქციები.
გერმანიის, იტალიის პეზიდენტების ინაუგურაცია არანაკლებ შეუმჩნევლად ტარდება ხოლმე.
ჩვენ კი ჩვენი პრობლემები გვაქვს, პომპეზურობის მოთხოვნა, რას იტყვიან მეზობლები! აღამაშენებლის საფლავზე დაფიცებით გამოწვეული მეტაფიზიკური ორგაზმები გვენატრება.