ისე, კარგი თემაა

ჯერ ერთი, მე ვფიგურირებ და თან ის თემატიკაა, მე რომ მევასება.
ცოტა პოლიტიკური ელფერი რომ შევძინო და ბაბსავიკურად ხალხი მოვიზიდო, პიისიატ კაპეეკს მეც დავამატებ.
ყველაზე უფრო ის ხალხი მეზიზღება, ცხოვრება ტრაკის დაყენებას და შეცვლას რომ აიძულებს, მაგრამ ის თესლი მაინც მომენტს რომ ეძებს ცოტათი აზრზე მოსასვლელად, რათა კვლავ გაშალოს თავისი ხუიოვი ფრთები. აქ ყველაზე უფრო ის მეზიძღება, რომ ხალხს, რომელიც მასაში დებილია, ჯერა ასეთი ფერიცვალების. ანუ, თემის სათაურისეული თეზა აბსოლუტურად ზუსტია.
აქ გამოსავალი ერთია - ყველა უნა მიიღო ისეთად, როგორიც არის. ამას მხოლოდ მაშინ შეძლებს, როდესაც დარწმუნდები, რომ შენთავადაც არ უქნიხარ ღვერთს!
სკეპტიკურად შეხედე მოყვასს! ზუსტად ისევე, როგორც სკეპტიკურად უყურებ საკუთარ თავს და ყველაფერს წმინდას, რაც ამქვეყნად არსებობს.