თორაძეების ოჯახის ტრაგედია, სიკვდილის ლეგიონი 90-ის თბილისში

vato3

შანსი არა აქვთ
წინა გვერდზე გიდევს სტატია, შეიარაღებული თავდასხმა იყო საავადმყოფოზე და საძმაკაცო მთელი ღამე იცავდაო.
დღეს როგორ წარმოგიდგენია ეგ

ვიღაც

არა კაცო, თემურ უგულავას პატიოსანი შრომით აქვს მოხვეჭილი ქონება

http://www.opentext.org.ge/index.php?m=94&y=2002&art=12939

ქურდიანი რაღაცეებს ყვებოდა წლების წინ. არქივიდან არის სტატია.

კაი იდეაა
ისე ფილმი აჯობებდა

ერთხელ თბილისში
ფილმი დაფუძნებულია რეალურ მოვლენებზე რაც "თბილისის ფორუმზე" იწერება.
იდეა Frankens†ein
სცენარის ავტორი vato3
პროდიუსერი Tim
მუსიკას მე შევარჩევ

...........
http://guriismoambe.com/index.php?m=68&news_id=25549

წინა გვერდებზე ვწერდი ჟორიკა რურუას აბრალებდნენ თორაძეების ძმაკაცის მკვლელობასთქო.
გამახსენდა სადაც ვნახე. როგორც აღმოჩნდა საუბარია ზვიად გელოვანზე.
როგორც ამ ფილმშია ნათქვამი 3:50-დან გელოვანი პალატაში მოკლეს და მის სდებდნენ ბრალს რურუას.

აგერ 2002 სტატია სადაც ეგ დეტალი წერია: http://www.opentext.org.ge/index.php?m=28&y=2002&art=10567

წიგნში წერია რომ წამალი გაუკეთეს და ეზოში იპოვნეს მკვდარიო რომელია რეალური?

dega

ოპერატორი და მხატვრული რედაქტორი SPLIYVI, კარგად ხატავს და კარგი კუთხის შერჩევაც შეუძლია.

This post has been edited by vato3 on 12 Dec 2018, 13:36

vato3
მაი ბაღანა იყო მაშინ და რომ ისროდნენ ახალი წელი ეგონა და უხაროდა

vato3

ათიანელები მხედრიონის წევრები თუ იყვნენ, ნაღდად არ ვიცოდი.

მეგონა, ძირითადად ეზოში ან მიმდებარე უბნებში აბირჟავებდნენ

fermina

მაცაცო და ელისო შენი მეზობლები იყვნენ?

IVDIT

კახი გაზდელიანზე ამბობ აურიაო?!... და ,,გაძუყნესო''მერე?!
რაც არ იცით წესიერად -ნუ წერთ თქვენი ჭირიმე!!!

მეგობრის კონფლიქტს შეეწირა!!!


ვაიმე, ეს ფოტოები რომ ვნახე, ყველა რა პატარა არის ასაკით
ბახაბუხის თამაშით გაინადგურეს თავიც და სხვებიც.
რა საშინელება არის.
რამდენი ნიჭიერი და კარგი ადამიანი იქნებოდა და სამომავლოდ კაცმა არ იცის,
რას მიაღწევდნენ.ამათი შემართება და ენერგია სწორი გზით რომ მიემართათ.
გაუნათლებლობამ და სიბნელემ დაგვღუპა.
ასეთი საშინელი მენტალობა ჩამოყალიბდა და რამდენი ხალხი დაიღუპა/გაუბედურდა.

მე ჩემი თავი ასე თუ ისე ნორმალური ადამიანი მგონია,
მაგრამ არ ვარ დარწმუნებული, ბიჭი რომ ვყოფილიყავი და თან ამათი ასაკის,
მეც ასე არ მერბინა და ახლა ალბათ დიდი ხნის მკვდარი ვიქნებოდი უკვე ..:დ
რაც მომისმენია, ისეთი ჭაობი დრო იყო,
ყველას ითრევდა თითქმის.
საშინელი ამბავია მართლა.

This post has been edited by S A F O on 12 Dec 2018, 15:09

ამ თემაში რასაც ვუყურებ, ბევრს საერთო სამეგობრო და ნაცნობები გვყავს, ხოდა შეეშვით სხვა თემებში ერთმანეთის უაზროდ ლანძღვა-გინებას ვაიპოლიტიკოსების გამო, ნიკს ამოფარებული შეიძლება ოჯახის წევრი აღმოჩნდეს.

vato3

კეფაზე ხალი ხომ არ გაქვს?

ისა და,ბარემ აქვე ხართ,ჯონი გიგანზეც რომ თქვათ ორიოდე სიტყვა იქნებ იცოდეთ რამე?
როგორც ამბობდნენ სვანების სპეცჯგუფი ჰყავდაო და თავებს აჭრიდნენო ხალხებს.

ცოტა დიდია მაგრამ თემას ეხება ფაცეზე იდო

ვინაობა რა საჭიროა და ისე ერთ ნამდვილ ამბავს მოგიყვებით...
90-იანი წლების შუაწელია, ჩემს ძველ უბანში ჩემი ძველი ნაცნობი შემხვდა. რამდენიმე წლით ჩემზე უფროსია, ერთად გავიზარდეთ, საბჭოურ 70-იან წლებში. მაშინ უბანში ყველაზე დიდი ავტორიტეტი ქურდებს ჰქონდათ და ბავშვური აღტყინებით ყველანი მათ ვბაძავდით.
- მომავალზე არა ფიქრობ, ბიჭო? - ეს შეკითხვა იმას ნიშნავდა, რომ უნდა მოგეპარა, მერე კიდევ, მერეც და იქამდე, სანამ არ დაგიჭერდნენ და აი, უკვე ციხეში თუ გაქაჩავდი, ქურდიც შეიძლება გამხდარიყავი...
ვაი საყვარელო
მართალია უკვე ისე აღარავის უჭირდა, მაინცდამაინც ქურდობით ერჩინა თავი, მაგრამ ქურდბაცაცების ქვეყანაში ვცხოვრობდით, სადაც ხელისუფლებიდან დაწყებული მუშით და გლეხით გათავებული ყველა იპარავდა და ქურდის ქურდი ცხონდაო, ხომ გაგიგიათ...
ხოდა იპარავდა ჩემი უბნელიც, თორემ ისე ნამდვილად არ იყო ცუდი ბიჭი. გიკვირთ, ხომ? ახალწლებზე დეზერტირების ბაზარში გოჭებს იპარავდა, რომ მერე უბანში ვისაც მისი საყიდელი ფული არ ჰქონდა, იმათთვის დაერიგებინა. ერთ წელიწადს 18 ცალი მოიპარაო, ამბობდნენ და მთელ კვარტალში შემწვარი გოჭის სურნელი ტრიალებდაო...
სულ ცოტა, ერთ ციცქნა პერიოდში, მეც დავიწყე მომავალზე ფიქრი, მერე კი იმ უბნიდან გადმოვსახლდით, კარგა ხანიც გავიდა და ყველას გასაკვირად მილიციაში დავიწყე მუშაობა. მიუხედავად ამისა ბავშვობის ახლობლებთან არასოდეს გამიწყვეტია ურთიერთობა - თავის დროსა და ალაგას, თავისივე წესებითა და მორალით. ვხვდებოდი ხოლმე, ბავშვობის ანცობებს ვიხსენებდით და კარგადაც ვხალისობდით...
მოკლედ აჯობებს, გამიგრძელდა ძალიან...
შემხვდა, ვდგავართ მისი კორპუსის ეზოში და ვბაასობთ. ჰო, იქამდე რაღაც პერიოდი მოსკოვში იყო გასტროლებზე წასული, რომ ჩამოვიდა, ქურდად წამომაყენესო, გააბაზრა ქალაქში. აისრულა, მოკლედ, ბავშვობის "მეჩტა", პირველი კაცია უბანში...
- ნახე რა მომივიდა, გელაჯან, - მითხრა და გატეხილი თავი მაჩვენა, პაჩიკოს გარმონივით გადაკერებული.
- ეგ რა მოგსვლია-მეთქი?! - შევიცხადე.
- აბაა! 23 ნაკერი მადევს, ბაბუაჩემის კეთილებს რომ შევე@ი მეო...
დავიბენი, ისევე როგორც თქვენ, ამის წამკითხავები. "ისაიმა" ამ მომენტზე, პაუზა დაიჭირა, გემო ჩაატანა და მერეღა მომიყვა.
ვიღაც საქმოსანი მომიყვანესო, ვერელების საძმო ხომ იციო, დედიკოს ბიჭები რომ უცებ მაიფოზებად გადაიქცნენო, ეგენი დადგომიან და ფულს ახევდნენო. მოვისმინე, არ ჰქონდა გადასახდელი, აგოიმებდნენო. მეთქი რაღა იმათმა, ხოიცი ფული ყველას სჭირდება, გარეთაც და ზონაზეც, ვიფიქრე შესაგზავნ მაყუთს ვიჩალიჩებო. დავპირდი, "კაროჩე", მე გიშველი-მეთქი. იმანაც აიღო და გადაურეკა, აგერ ვარ, იმანოსთან, ქურდი ბიჭი რომ არის, ამან სხვანაირად გადაწყვიტა და დამეხსენითო.
- სადა ხარო? - უკითხიათ იმათ.
- აი, იმანოსთან ვარ სახლშიო.
- ჰოდა, მანდ იყავი, არსად წახვიდე, მალე მოვალთო...
თან მიყურებს, ჩემ გაკვირვებულ სახეზე კაიფობს, თან აგრძელებს...
- გელაჯან, ეგრე მალე ნაღდი არ ველოდი. უცებ იღება კარები და მთელი კოდლა შემოვარდა სახლში. ნაწილი იმ ტიპს ეცა, - ვინ ქურდი, რა ქურდი, შენი დედა კი მოვ@@ანითო და წაიგდეს წიხლქვეშ. მეორე ნაწილი მე მეცა, არაფერი უკითხავთ, აიღეს და სახლში თუ რამე სკამი მქონდა, ყველა თავზე გადამაფშვნესო...
აქ სახე ცოტა მოექუფრა. მეც დავიძაბე, თან ბაბუა არ მავიწყდება, მის გამოჩენას ველი..
- ჰოდა, ერთი ტაბურეტკა მედგა სახლში, ბაბუის გაკეთებული, სოფლიდან წამოვიღე ადრე, მევასებოდა და თან მის სახელზე რომ მქონოდა რამე სახლში. ეგ რომ ჩამცხეს, ერთი "სვარკასავით" გავყარე თვალებიდან ნაპერწკლები და მეტი აღარც არაფერი მახსოვს. ყველა სკამი დაიფშვნა, ეგ კი არა, სამაგიეროდ, ა, შეხედე. - თმა გადაიწია და გაკერილი კეფა დამანახა, - ჩემი თავი დაიფშვნა, ბაბუაჩემის კეთილებს რომ შევე@ი მეო...
გავიგუდე კინაღამ. თან ხომ იცით, როცა არ უნდა გეცინებოდეს და ტეხავს, არ შეიძლება, ზუსტად მაშინ ვერ იკავებ ამ ბაბუააფეთქებულ სიცილს...
თან მივხვდი, რომ უკვე თავადაც ღადაობდა ამ ამბავზე. ერთი კი დააყოლა, სიცილს რომ მოვრჩით:
- ვინები არიან, ტო, რა მასტის ხალხია, ეგეთი არაფერი მინახავს და არც გამიგიაო...
არც არავის გენახა, ამბადაც არ გვსმენოდა მაშინ...
ბევრი რამ გავიგეთ მას შემდგომ, ბევრიც ვნახეთ, უამრავი რამ დაგვავიწყდა, უამრავმა წყალმაც ჩაიარა, თუმცა უამრავი წყალიც ძნელად რეცხავს სისხლიან ნაკვალევს...
ახლა სიმწრით მეცინება, 90-იანი წლები ბრუნდებაო, რომ ამბობენ...
ამის არანაირი ნიშანწყალი არ ჩანს, დაგვიფაროს უფალმა...
მტერს და ავს, თუმცა მათაც არ ვუსურვებ და ვერც ვერანაირად მობრუნდება...
ისიც საკმარისია, რაც გავიარეთ. ის წლები ხომ ყველას შეგვეხო და მეტნაკლებად დაგვაზიანა...
აჯობებს წარსულში დავტოვოთ და უფალს შენდობა ვთხოვოთ, რამეთუ მსგავსი აღარასოდეს განმეორდეს ჩვენი თბილისის მზიანი ცის ქვეშ

ერთი იქეთ რეკეტიორი მაფიოზებისაც, მარა ძაანაც კარგად უქნიათ
ამ ისტორიიდან კარგად ჩანს, როგორ 'წყვეტდნენ' 'ქურდები' საქმეებს

This post has been edited by N_e_o_N on 12 Dec 2018, 16:37

მაგ დროს უკვე ქურდებს სერიოზულად ებრძოდნენ..

აღაიანი, მიქელაძე, მაგ პერიოდს შეეწირნენ.