SIDCFCამდენი ხანი ველი სწორ პასუხს და შენ კი --- ქართველიო!
გამოცანა სხვა რამეს კითხულობს არსობრივად:
რა არის ის, რაც დიდში არ ეტევა და პატარაში კი ლაღადაა.
მიგანიშნებ:
ქვაბი, იგივ ქუაბი --- ძველთაგანვე საცავს, განძთა შესანახს და
თავშესაფარს ნიშნავს, როგორც მარხული, დამარხული განძი ელის აღმა-ჩენას, იგივ აღმოჩენას და ამიტომაა იოანე ზოსიმეულად თითოეულ სიტყვაში მარხული მნიშვნელობები რეალობისა.
მაგალითად საძირკველი --- საძირე ქველია საფუძე ძველისა, იგივ
საფუძველი ქვით შეკირული წყალგაუმტარი ქვითკირისა.
სიტყვა როდესაც ქმნის რეალობის სურათ-ხატებას და აცოცხლებს მას ცნობიერ-აზრობრივად.
ამდენად, ეს გამოცანაც იმ ქვაბზე მიუთითებს, რომელსაც ტვინი-გონება ჰქვიან.
დაასრულე...

თემა არ ეხება ერთჯერად გარდმოსვლას იმ ღვთაებრივი ცევხლისას, რომელიც მუდმივად ანთია ადამიანში და სინდისიერი აღდგომისაკენ მოუწოდებს ყოველ ადამიანს --- ამავე წუთისოფელში აღდგეს ჭეშმარიტებაში და ცნობიერად გარდაიცვალოს მარადისობაში...
რადგან აქ აქვს მცირედი ,,დრო" გაცნობიერებისათვის და არა ,,იქ"!
,,უმწიფარი" სულები კი კვლავ წრეზე მიდიან წუთისოფლის ბორბალში...
არადა სპირალურია გზა ამ ბორბლიდან გასასვლელად, რათა კვლავ არ დაიბადო ამ სურვილების ჯოჯოხეთში.
მოლა გარდაიცვალა.
თვალი რომ გამოახილა --- სამეფო სასახლეში იხილა თავი.
იქაური რაც სურდა --- იმ წამსვე უსრულდებოდა.
მოიწყინა მოლამ და ისურვა მიწიერი ცხოვრება, ახლობლები და წუთისოფლის სიამენი...
არაო! --- ესმა ხმაი.
იკითხა მოლამ:
განა ამ სამოთხიდან იმ ჯოჯოხეთში ყოფნა მეკრძალებაო?
კვლავ ესმა ხმაი:
როგორ ფიქრობ მოლავ --- ახლა სადა ხარ?
This post has been edited by triumpi on 17 Apr 2015, 12:22