იონათანტექსტი წაიშალა და აღდგენილს კვლავ ვიმეორებ:
გააჩნია საიდან მიუდგებით რეალობას...
მშვენივრად იცით, რომ არსებობს ცნებები --- დე ფაქტო და დე იურე.
ფაქტობრივად საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის დე ფაქტო და დე იურედ აღიარებული ტერიტორიიდან, რაც შეადგენს:
ფართობი
- 1919 107,600 კმ²
მოსახლეობა
- 1919 წელი 2,500,000
აღიარებულია დე ფაქტოდ და დე იურედ თავად რუსეთის მიერ :
მოსკოვის ხელშეკრულება (რუს. Московский договор) — დაიდო საბჭოთა რუსეთსა და საქართველოს დემოკრატიულ რესპუბლიკას შორის 1920 წლის 7 მაისს, რომლითაც რუსეთმა საქართველოს დამოუკიდებლობა დე იურე ცნო სანაცვლოდ პირობისა, რომ საქართველო საკუთარ მიწაზე საბჭოთა რესპუბლიკის მიმართ მტრულად განწყობილი ძალების ჯარებს არ განალაგებდა.
საქართველოს დემოკრატიულმა რესპუბლიკამ, სოციალ-დემოკრატიულ (მენშევიკთა) პარტიის ხელმძღვანელობით, რუსეთისგან დამოუკიდებლობა გამოაცხადა 1918 წლის 26 მაისს. ეს ფაქტი საბჭოების მიერ ფორმალურად არცნობილ იქნა, მაგრამ საქართველოს მთავრობამ საბოლოოდ მოახერხა მოკავშირეთა ლიდერთაგან დე ფაქტო ცნობის მიღება.
1920 წლის მაისში ბოლშევიკთა გადატრიალების მცდელობის ჩავარდნისა და წითელი არმიის საქართველოს ტერიტორიაზე შემოღწევის უშედეგოდ დამთავრების შემდეგ, ლენინის მთავრობა დათანხმდა საქართველოსთან ხელშეკრულების მოწერაზე და ცნო მისი დამოუკიდებლობა დე იურე. ამასთან მენშევიკებს პირობა უნდა დაედოთ, რომ საქართველოს ტერიტორიაზე საბჭოთა რუსეთის მიმართ მტრული ქვეყნის ჯარებს არ განალაგებდნენ. მრავალი ქართველი პოლიტიკოსი, მათ შორის საგარეო საქმეთა მინისტრი ევგენი გეგეჭკორი, ამ მუხლს საქართველოს სუვერენიტეტის შელახვად მიიჩნევდნენ და რუსეთის პირობების უკუგდებას ამჯობინებდნენ. თუმცა პრემიერ-მინისტრი ნოე ჟორდანია, რომლისთვის საერთაშორისო აღიარების მიღწევა მთავარი ამოცანა იყო, დათანხმდა რუსეთის პირობებს. ხელშეკრულებას საბოლოოდ ხელი მოაწერეს ქართული მხრიდან გრიგოლ ურატაძემ და რუსული მხრიდან ლევ კარახანმა, მოსკოვში 1920 წლის 7 მაისს.
ქვეყნის ოკუპაცია და ანექსია
1921 წლის 25 თებერვალს საბჭოთა არმია (მე-11, მე-9, მე-3, მე-13 არმიები, ბუდიონის და ჟლობის კავალერიები) რამდენიმე მხრიდან შემოიჭრა საქართველოს ტერიტორიაზე. მოკავშირეების გარეშე, ბედის ანაბარად მიტოვებულმა ქვეყანამ ვერ გაუწია სათანადო წინააღმდეგობა რუსეთის არმიას, რომელმაც დაიკავა თბილისი და აქ საბჭოთა ხელისუფლება გამოაცხადა. საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის მთავრობა ბათუმში გადავიდა, ხოლო იმავე წლის მარტში დატოვა საქართველო და ემიგრაციაში წავიდა. საბრძოლო მოქმედებები მარტის მეორე ნახევრამდე გრძელდებოდა.
გამოცხადდა საქართველოს საბჭოთა სოციალისტური რესპუბლიკა
ფართობი 69.700 კმ²
მოსახლეობა 4.337.600. (1989 წლისთვის)
ელემენტარული არითმეტიკით
107 600 - 69 700 = 37 900 კვადრატული კილომეტრი არის ფაქტობრივად ოკუპირებულ ანექსირებული.
შემდეგ რა ხდება?
გამსახურდიას ხელისუფლება აცხადებს დამოუკიდებლობის აღდგენას --- სად, როგორ, რის საფუძველზე და რა საზღვრებში???
დამოუკიდებლობის გამოცხადება
საქართველოს ოფიციალური ხელისუფლება იძულებული გახდა ეროვნული მოძრაობისთვის ანგარიში გაეწია. საქართველოს უზენაესმა საბჭომა 1921 წლის 25 თებერვლის გასაბჭოების აქტი, რუსეთის მიერ საქართველოს ოკუპაციიად ცნო, ხოლო 1922 წლის ხელშეკრულება საბჭოთა კავშირის შექმნის შესახებ საქართველოს მხრიდან გაუქმებულად გამოაცხადა.
ეროვნული მოძრაობის დიდ გამარჯვებას წარმოადგენდა ის, რომ საქართველოს უზენაესი საბჭო იძულებული გახდა 1990 წლის 28 ოქტომბრისათვის ქვეყნის უზენაესი საკანონმდებლო ორგანოს - უზენაესი საბჭოს - ახალი მრავალპარტიული არჩევნები დაენიშნა .
პირველ მრავალპარტიულ არჩევნებში გამარჯვება წილად ხვდა პოლიტიკურ პარტიათა ბლოკს ”მრგვალი მაგიდა - თავისუფალი საქართველო” .ახლად არჩეული უზენაესი საბჭოს პირველი სესია 1990 წლის 14 ნოემბერს უზენაესი საბჭოს თაბვმჯდომარედ აირჩია ზვიად გამსახურდია. ხოლო პრემიერ მინისტრად დანიშნა თენგიზ სიგუა . საქართველოს უზენაესმა საბჭომ მიიღო კანონი საქართველოს სრული სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობის აღსადგენად ქვეყანაში გარადმავალი პერიოდის გამოცხადების შესახებ .
1991 წლის 31 მარტს მოეწყო რეფერენდუმი . რეფერენდუმის დროს საქართველოს ყოველ მოქალაქეს უნდა ეპასუხა კითხვაზე :თანახმა იყო თუ არა საქართველოს სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობისა 1918 წლის 26 მაისის დამოუკიდებობის აქტის საფუძველზე საქართველოს მოსახლეობის აბსოლიტუმა უმრავლესობამ ამ კითხვაზე დადებითი პასუხი გასცა . რეფერენდუმის საფუძველზე უზეაესმა საბჭომ მიიღო საქართველოს სახელმწიფოებრივი დამოუკიდებლობის აღდგენის აქტი.
და რა წერია ამ ვითომდა აღდგენილ დამოუკიდებლობის აქტში?
ოკუპანტ-ანექსატორებს ჩვენვე დავუკანონეთ 37 900 კვადრატული კილომეტრის ფართობის ტერიტორია?
კი!
რას ნიშნავს... საიდუმლოა?
არა!
შემდგომ: ,,კვლავ არ მოვიდოდა მადა ჭამაში?'
აუცილებლად...
,,დაიმატეს'' აფხაზეთი და ქართლის გულის დიდი რეგიონი....
ფაქტობრივად... ჯერ საუკუნეც არ გასულა და მსოფლიოს მიერ კანონიერად აღიარებული ტერიტორიები
თითქმის ნახევარი ანექსირებულ-ოკუპირებულია და....
1921 წლის ოკუპაცია-ანექსიიდან მოყოლებული საქართველოს ყველა დე ფაქტო ხელისუფალი ხმას არ იღებს
ქვეყნის ტერიტორიის ძალადურად განახევრების ზოგადსაკაცობრიო დანაშაულზე და არ აყენებს საკითხს
შესაბამის საერთაშორისო ინსტიტუტებში კანონიერი დამოუკიდებლობის სრული აღდგენის მოთხოვნით.
რას განიხილავენ, თუ არავინ მიმართა სათანადო წესით და ფორმით?
...ზვიადი,ედიკა,მიშა, ბიძინა --- რეალურად დუმდნენ, დუმან ამ საკითხზე ვითომდა შაშინებულნი და სინამდვილეში აქეზებენ ამ დუმილით აგრესორებს...
ქურდი-ყაჩაღი რომ რამდენჯერმე დაგაყაჩაღებს-გაგქურდავს და მაინც დუმხარ ჩასვრილი... კვლავ არ მოვა ალაფზე?
მოვა... რადგან ჩაჯმულის მძღნერის სუნზე ბოზები უხვად მოდიან....
მასასადამე სადაა გამოსავალი?
არის თუ არა?
არის!
ჯერ დაუსჯელობის მკვლელი სინდრომი უნდა მოკვდეს სამუდამოდ ამ ქვეყანაში და სამშობლოს ღალატის და დეზერტირობისათვის დადგინდეს უპირობოდ სიკვდილით დასჯა და უვადო კატორღა.
ციხეებს კი არ უნდა ინახავდნენ --- არამედ აქეთ უნდა ინახავდეს კატორღული შრომით მათგანვე საზოგადოდ დაზარალებულებს... მცირეწლოვან ობლებს, უმწეოებს, უმარჩენალო ქვრივებს....
შვედური მილიტარიზმი, შვეიცარიული გასამხედროება და ისრაელის შემართება!
ესაა გზა საქართველოსი!
საამისო რესურსები გაგვაჩნია?
კი!--- მეტიც!
აბა რას თქვლეფენ ამ განახევრებულშიც კი --- ეს კანში ვეღარ დატეული შაკალ-ღორები და ქართული წიაღისეულის ფარული გაყიდვით ვითომდა გარეთ გამილიონერებულ-გამილიარდერებულები?
ქვეყანაში რომ ხელოვნურად და განზრახ შექმნილი მასობრივი სიღატაკეა და საერო--სასულიერო ხელისუფალნი
ვეღარა სძღებიან.... თუ არაა უზომო რესურსნი --- რასა ჰქმნიან თეთრის საღირალს.. რომ ასე თქვლეფენ ქვეყანას?
მაგათ ტვინის ნასახი რომ ქონდეთ... მიხვდებიან, რომ შემოსული რუსი პირველ რიგში მათ დაათოხლავებს და არა
არარას მქონეებს...
სხვა რამეებიც მოხდება მერე... ნაბოზრები და თავისი ერის გამყიდველები თვით დაუნდობელ კანიბალებსაც ეზიზღებათ....
იონათანესენი ტყუილებია?
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის დე-ფაქტო აღიარება
ერთ–ერთი პირველი სახელმწიფო, რომელმაც დე–ფაქტო დასტური მისცა საქართველოს დამოუკიდებლობას, თურქეთი იყო (1918 წლის 3 ივნისი). თურქეთმა თავისი პოლიტიკური განზრახვა საქართველოს დამოუკიდებლობის დე–იურე აღიარებითაც დაადასტურა. შემდეგი სახელმწიფო, რომელმაც საქართველო დე–ფაქტო აღიარა, გერმანია იყო (1918 წლის 10 ივნისი).
სულ საქართველოს დამოუკიდებლობა დე-ფაქტო სცნეს შემდეგმა სახელმწიფოებმა:
თურქეთი — 1918 წლის 3 ივნისი
გერმანია — 1918 წლის 10 ივნისი
ავსტრია — 1918 წლის 18 ივნისი
არგენტინა — 1919 წლის 15 სექტემბერი
იტალია — 1920 წლის 12 იანვარი
საფრანგეთი — 1920 წლის 12 იანვარი
დიდი ბრიტანეთი — 1920 წლის 12 იანვარი
იაპონია — 1920 წლის 7 თებერვალი
ჩეხოსლოვაკია — 1920 წლის 8 აპრილი
რუსეთი — 1920 წლის 7 მაისი
ბელგია — 1920 წლის 26 აგვისტო
პოლონეთი — 1921 წლის 28 იანვარი[2]
საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის დე-იურე აღიარება
მიუხედავად საქართველოს დემოკრატიული რესპუბლიკის პოლიტიკური ინსტიტუტების სტაბილურობისა, საბჭოთა რუსეთიც და დასავლეთის ქვეყნებიც თავს იკავებდნენ საქართველოს დამოუკიდებლობის იურიდიული აღიარებისაგან. ისინი ქართულ საკითხს რუსეთთან ურთიერთობების კონტექსტში განიხილავდნენ და თავს არიდებდნენ მასთან ურთიერთობების გაფუჭებას.
მდგომარეობა შეიცვალა მას შემდეგ, რაც თვით რუსეთმა ცნო დე იურე საქართველოს დამოუკიდებლობა. ეს მოხდა ორ ქვეყანას შორის 1920 წლის 7 მაისის ხელშეკრულების გაფორმების შემდეგ, რომელმაც ხელი შეუწყო ახალგაზრდა სახელმწიფოს სუვერენიტეტისადმი პატივისცემის ზრდას. ამის შედეგი — საქართველოს დამოუკიდებლობის აღიარება რიგი ქვეყნების მიერ. სულ საქართველოს დამოუკიდებლობა დე–იურე აღიარეს შემდეგმა სახელმწიფოებმა (დამოუკიდებლობის აღიარება საქართველოს ოკუპაციის შემდეგაც გრძელდებოდა):
თურქეთი — 1918 წლის 3 ივნისი
რუსეთი — 1920 წლის 7 მაისი
გერმანია — 1920 წლის 24 სექტემბერი
შვეიცარია — 1920 წელი
ბელგია — 1921 წლის 27 იანვარი
საფრანგეთი — 1921 წლის 27 იანვარი
ინგლისი — 1921 წლის 27 იანვარი
იტალია — 1921 წლის 27 იანვარი
იაპონია — 1921 წლის 27 იანვარი
ავსტრია — 1921 წლის 17 თებერვალი
რუმინეთი — 1921 წლის 18 თებერვალი
ჰაიტი — 1921 წლის 9 მარტი
ლიბერია — 1921 წლის 28 მარტი
მექსიკა — 1921 წლის 14 აპრილი
პანამა — 1921 წლის 26 აგვისტო
სიამი — 1921 წლის 20 ნოემბერი
ლუქსემბურგი — 1922 წლის 23 თებერვალი[3]
https://ka.wikipedia.org/wiki/%E1%83%A1%E1%...%83%99%E1%83%90