ბოდიშით და:
თქვენ ცხოვრობთ წითელ მოქნაცქოცთა ანტიქრისტეს სამფლობელოში, სადაც უფლის სახელით მართვის სადავეებს ფლობენ უაფერისტესი ნელთბილი მონა სატანისტები, რომლებიც ამ სიცოცხლეშივე ბელად ,,წმინდანად'' შერაცხა მედროვე მონათა ბრბომ.
ამიტომ არს წერილი:
ნეტარ არიან სიმართლისათვის დევნილნი! --- რომელნიც მახვილით მდევნელებს საბოლოოდ მახვილითვე აქნიან მოსეს რჯულისამებრ.... რაც სწამთ მახვილის ამღებთ და ბართლომეს ღამის შემდგომ იგალობებენ ,,გალობას სინანულისას''.... რამეთუ მათივე რწმენისა და მოქმედებისამებრ მიუზღეს იძულებითი მიუკერძოებელი სამართალით!
ცნობიერთათთვის:
ერთ ლოყაში გარტყმისას მეორეს უშვერენ კითხვით: რატომ,რაზედ, რისთვის მერჩი უსამართლოდ?
და თუ კვლავ გაარტყავს უსამართლო მოძალადე --- ასმაგად აზღვევინებს თავისივე სამართალით...რადგან ისინი სხვა სამართალს არ ცნობენ... გარდა
თვალის წილ თვალისა და კბილის წილ კბილისა.
ამის უეჭველი დასტურია აპოკალიფსის ფინალი --- მართალთა სიყვარულისთვის სიყვარულითვე განადგურდება ბოროტება!
სულ სხვაა შურით და ანგარებით მეომარის და სულ სხვაა მართალთა მფარველი მეომარის არსებობის არსნი და ქმედებანი!
ქველი მხედართმთავარი გამარჯვებას არ ზეიმობს --- იგი გლოვობს მართალთა უსამართლო დაღუპვას... და წერასატანილ თვითმკვლელებად ქცეულებს.
ზეიმობს კაცთაკვლის სატანა თავისი ლეგიონით და საზეიმოდ აბღავლებს თვითმკვლელ მონათა ბრბოს.
მსახურების, ან მონობის არჩევანს --- თავად ადამიანი წყვეტს..... ნელთბილობასაც.
ორ უკიდურესობას შორის, გამყოფში ბატონობს ნელთბილი ყველაზე შემზრავად:
ღვთისა და სამყაროდან მიღებულ ყველა სიკეთეს --- ცალსახად მიკერძოებულია და ბოროტების სამსახურს სრულიად შეგნებულად ახმარს ყოველივეს...
სადაც მიზანი ამართლებს მოპოვების ყველა მეთოდს.
***
პოლში ჩაამატეთ გრიფი --- დემონ კრატიული.
This post has been edited by triumpi on 4 Oct 2015, 14:48
მიმაგრებული სურათი